Λόφος Στρέφη: Η ιστορία της πιο πράσινης γωνιάς των Εξαρχείων εξαιτίας.... μιας γυναίκας

Ο λόφος αρχικά ονομαζόταν Αγχεσμός καθώς στην κορυφή του πιθανολογείται ότι δέσποζε κατά την αρχαιότητα το άγαλμα του Αγχέσμιου Διός.

Από τον 19ο αιώνα ιδιοκτήτες ήταν η οικογένεια Στρέφη από όπου πήρε αργότερα και το σημερινό του όνομα. Κατά τον 19ο και 20ο αιώνα λειτουργούσε εκεί λατομείο και τα υλικά παράγονταν τα σκεύη έδωσαν το όνομα τους στις γύρω περιοχές (Πιθαράδικα και Πινακωτά).

Τη σημερινή του μορφή σύμφωνα με μαρτυρίες την πήρε εξαιτίας της γυναίκας του αξιωματικού Στρέφη, το σπίτι του οποίου βρισκόταν στους πρόποδες του λόφου. Το τοπίο ήταν βραχώδες και από το λατομείο συχνά σηκωνόταν κόκκινη σκόνη.

Ιδιοκτήτης του λατομείου ήταν ο αδερφός του αξιωματικού. Όταν μια μέρα η κυρία Στρέφη γύρισε σπίτι και είδε τη μπουγάδα της κατακόκκινη, οργίστηκε τόσο που για να την ηρεμήσει ο σύζυγος της, διέταξε τους στρατιώτες του να δεντροφυτεύσουν όσο πιο σύντομα την περιοχή παρά τις αντιρρήσεις του αδερφού του.

Την περίοδο του 1930, δημιουργήθηκαν το πέτρινο θεατράκι, οι πεζόδρομοι και η παιδική χαρά, καθώς και ένα καταφύγιο προφύλαξης από βομβαρδισμούς. Μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο η διαχείριση του λόφου περνά στον Δήμο Αθηναίων και παίρνει το όνομα της οικογένειας Στρέφη. 

Κάποιες πηγές αναφέρουν ότι πριν την επταετία της χούντας ήθελαν να τον μετονομάσουν σε ”Λόφο της Δημοκρατίας” κάτι που τελικά δε συνέβη.