Γερμανός κοιμάται στα παγκάκια της Λάρισας!

Αποφυλακίστηκε στα μέσα Ιουλίου από τις Δικαστικές Φυλακές Λάρισας, αξιοποιώντας ευνοϊκή ρύθμιση του νόμου που δίνει το δικαίωμα στους φυλακισμένους, οι οποίοι έχουν εκτίσει τον μεγαλύτερο χρόνο της ποινής τους να αποφυλακιστούν υπό όρους από το σωφρονιστικό κατάστημα.

Όπως είναι γνωστό το μεγαλύτερο πρόβλημα για έναν φυλακισμένο είναι η ομαλή ένταξή του στην κοινωνία. Υπάρχουν περιπτώσεις κρατουμένων που έμειναν έγκλειστοι για πολλά χρόνια στις φυλακές και μόλις αποφυλακίστηκαν αντιμετώπισαν ακόμη πιο σκληρές καταστάσεις, μην έχοντας κάποιον δικό τους άνθρωπο να τους περιμένει. Το αποτέλεσμα ήταν να επιστρέψουν στην παρανομία, με απώτερο στόχο να επιστρέψουν στη φυλακή, αφού εκεί έχουν ένα κρεβάτι και ένα πιάτο φαγητό.

Η περίπτωση του Γερμανού Ρούντολφ Βάις δεν πρέπει να εξελιχθεί έτσι, αρκεί βέβαια η πολιτισμένη κοινωνία μας και οι κοινωνικές δομές του σύγχρονου –υποτίθεται- κράτους πρόνοιας να δράσουν έγκαιρα. Ο Ρούντολφ εξέτισε τα 2/3 της ποινής του (καταδικασμένος για ανθρωποκτονία) και αποφυλακίστηκε με όρους. Ένας από αυτούς τον υποχρεώνει να παρουσιάζεται στην αρχή κάθε μήνα στο οικείο αστυνομικό τμήμα. Χωρίς χρήματα και φίλους να τον περιμένουν πέρασε την πόρτα του σωφρονιστικού ιδρύματος. Αναγκάστηκε να βγει στην επαιτεία στους πεζόδρομους της Λάρισας για να επιβιώσει, στη συνέχεια απευθύνθηκε στα συσσίτια της Μητρόπολης, ενώ κάθε βράδυ κοιμάται στα παγκάκια της πλατείας Λαού, μπροστά από τον Ι.Ν. του Αγίου Βησσαρίωνα. Και αν η διανυκτέρευσή του κάτω από τα αστέρια όλο το προηγούμενο διάστημα ήταν σχετικά εύκολη, ο χειμώνας που έρχεται φαντάζει απειλητικός.

Μόνη ελπίδα του Γερμανού «πρωταγωνιστή» είναι η υπόσχεση ενός συμπολίτη μας, ο οποίος προσφέρθηκε να τον προσλάβει για απασχόληση σε έναν στάβλο. Εκεί ίσως βρει στέγη και φαγητό και ένα συμβολικό ποσό για τις προσωπικές του ανάγκες. Με αυτόν τον τρόπο ίσως καταφέρει να πάρει μαζί του τη 10χρόνη κόρη του, η οποία όλο το διάστημα που κρατούνταν ο πατέρας της στη φυλακή, φιλοξενούνταν στην Αθήνα, ενώ μέσα στο καλοκαίρι ξεκίνησαν οι διαδικασίες υιοθέτησής της από κάποια οικογένεια της πρωτεύουσας. Ωστόσο η αποφυλάκιση του Ρούντολφ, σε συνδυασμό με μια μόνιμη δουλειά που θα του αποφέρει ένα σταθερό εισόδημα ίσως ανατρέψει τη δρομολογούμενη υιοθεσία.

Η ΑΠΟΥΣΑ ΠΟΛΙΤΕΙΑ

Η ιστορία του Ρούντολφ αναδεικνύει περίτρανα την αναγκαιότητα ύπαρξης ενός ξενώνα (πιθανότατα δημοτικού), ο οποίος θα φιλοξενεί τέτοιες περιπτώσεις. Άλλωστε με την αύξηση των αστέγων και στην πόλη μας ένας ξενώνας είναι απαραίτητος. Ευτυχώς για τον Ρούντολφ βρέθηκε στον δρόμο του ο Τυρναβίτης οδοντίατρος Ανδρέας Κουτίνας, πρόεδρος του Συλλόγου συμπαράστασης κρατουμένων-αποφυλακισθέντων και πασχόντων ατόμων «Ο Κυρηναίος», ο οποίος τον γνώριζε από τις συνεχείς επισκέψεις του στο τοπικό σωφρονιστικό κατάστημα, όπου παρέχει δωρεάν στους κρατούμενους τις οδοντιατρικές του υπηρεσίες.

Ο κ. Κουτίνας ενημερώθηκε από κρατούμενους για το πρόβλημα επιβίωσης του Γερμανού αποφυλακισθέντα και έσπευσε να τον συναντήσει στην πλατεία Λαού. Αρχικά του έδωσε κάποια χρήματα για να μπορέσει να καλύψει στοιχειώδεις ανάγκες, ενώ απευθύνθηκε στον ΟΑΕΔ, προκειμένου να ενταχθεί ο Ρούντολφ σε κάποιο επιδοτούμενο πρόγραμμα για αποφυλακισμένους. Η γραφειοκρατία όμως ήταν ανίκητη, τα απαραίτητα έγγραφα ήταν αδύνατον να συγκεντρωθούν και η ευκαιρία πέταξε. Ο κ. Κουτίνας παρακαλεί όποιον συνάνθρωπό μας μπορεί να διαθέσει κάποια στέγη σε χαμηλή τιμή, ας το πράξει και ο ίδιος είναι διατεθειμένος να συμβάλει οικονομικά.

«Αυτό όμως θα πρέπει να αποτελεί υποχρέωση της οργανωμένης Πολιτείας, με τη δημιουργία ενός ξενώνα, όπως γίνεται σε όλα τα ευρωπαϊκά κράτη» δηλώνει χαρακτηριστικά στην «Ε», ενώ τονίζει πως «η απουσία της Πολιτείας στον τομέα αυτό, τον οδήγησε στη δημιουργία του συλλόγου «Ο Κυρηναίος», με έδρα το Αργυροπούλι Τυρνάβου και με στόχο την παροχή συμπαράστασης-σε κρατουμένους- αποφυλακισθέντες και μέλη των δοκιμαζόμενων οικογενειών τους με παροχή ψυχολογικής, ηθικής αλλά και υλικής- οικονομικής βοήθειας. Ακόμη την παροχή βοήθειας σε άπορες οικογένειες, λαθρομετανάστες, αστέγους, νοσηλευόμενους, πάσχοντες και μοναχικά άτομα, την ίδρυση φιλόπτωχου ταμείου και την ίδρυση κέντρου φιλοξενίας αποφυλακισμένων και αστέγων.
πηγή:eleftheria.gr