Στη Ρώμη, αλλά και σε άλλες πόλεις της Ιταλίας στήθηκε… χορός για την επισημοποίηση της παραίτησης του Σίλβιο Μπερλουσκόνι από την πρωθυπουργία. Φαίνεται ωστόσο ότι ο «Καβαλιέρε»… απλώς ξαποσταίνει, και δεν εξαιρεί από τον μελλοντικό πολιτικό σχεδιασμό του, την προοπτική επανόδου.
Αυτή η πρόθεση διαφαίνεται από το πνεύμα της επιστολής που έστειλε στον ηγέτη ενός μικρού κεντροδεξιού κόμματος. Δηλώνει περήφανος για τις ενέργειές του, αποδίδει τις αστοχίες της κυβέρνησής του στη διεθνή οικονομική κρίση, καταγγέλλει μικροεκβιασμούς και αποστασίες, που οδήγησαν σε απώλεια της πλειοψηφίας, και στο τέλος, ανοίγει ορθάνοιχτα το παράθυρο: «Ελπίζω ότι θα ξαναπάρουμε μαζί το δρόμο προς την κυβέρνηση».
Κάποιοι θα τον αποκαλούσαν αδιόρθωτο. Άλλοι, βουλιμικό με την εξουσία και μεγαλειομανή. Στην πραγματικότητα, ο Μπερλουσκόνι είναι ο ηγέτης που οι Ιταλοί λατρεύουν να μισούν, στο τέλος όμως καταλήγουν σε εκείνον, ως τη μόνη αξιόπιστη λύση διακυβέρνησης.
Η επιλογή Μόντι, που υπαγορεύτηκε από τις Βρυξέλλες και τις διεθνείς αγορές, φαντάζει θνησιγενής, προτού καν «περπατήσει» μερικά μέτρα στην πρωθυπουργία. Ο δε «Καβαλιέρε», έχει αποδείξει ότι… έχει τον τόπο του, να συγκεντρώνει γύρω του ευρύτερες συσπειρώσεις. Έστω κι αν νωρίτερα, οι ίδιοι άνθρωποι, έχουν στήσει χορό για το «αντίο» του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου