Όπως γίνεται κατανοητό την ελληνική πλευρά τη συμφέρουν δύο προοπτικές σε ότι αφορά την Λιβύη: Είτε επικράτηση του Χαλίφα Χάφταρ (κάτι εξαιρετικά απίθανο) είτε χωρισμός της χώρας σε ανατολικό και δυτικό κράτος (κάτι το οποίο δεν είναι διόλου απίθανο, τα αφρικανικά κράτη ΔΕΝ έχουν εθνική συνοχή, αποτελούνται από συνοθύλευμα ετερόκλητων φυλών).
Εν συνεχεία υπογραφή συμφωνίας καθορισμού θαλασσίων ζωνών με το ανατολικό κράτος το οποίο θεωρείται πως θα είναι φιλικό προς την Ελλάδα.
Πάντως, ο ελιγμός Σάρατζ για κατάπαυση του πυρός, αποστρατικοποίηση της Σύρτης (με στόχο η Τρίπολη να οικειοποιηθεί τα έσοδα των πετρελαιοπηγών) και διεξαγωγή αμφιβόλου ποιότητας εκλογών που μπορεί να καταλήξουν ακόμα και σε νομιμοποίηση της τουρκόφιλης κυβέρνησης της Τρίπολης, είναι μια προοπτική εφιαλτική για την Ελλάδα.
Η Τουρκία ισχυρίζεται ότι η ελληνοαιγυπτιακή Συμφωνία επικαλύπτει στο βόρειο τμήμα της (αυτό που αφορά την Ελλάδα) την υποτιθέμενη τουρκική υφαλοκρηπίδα όπως μονομερώς έχει δηλωθεί στον ΟΗΕ τον περασμένο Μάρτιο στην βάση του τουρκολυβικού Μνημονίου.
Η Τουρκία με την προσπάθειά της αυτή επιχειρεί να εμφανίσει τον εαυτό της ότι είναι πρόθυμη να προβεί σε διάλογο με την Ελλάδα για «τουρκικά κυριαρχικά δικαιώματα».
Δηλαδή ότι κάνει «χάρη» στην Ελλάδα να κάνει διάλογο για «τουρκική περιουσία» δηλαδή την ανύπαρκτη «τουρκική υφαλοκρηπίδα». Στην ουσία συμβαίνει το ακριβώς αντίθετο.
Η Τουρκία θέλει να μας σύρει σε διάλογο για την δική μας περιουσία, που είναι η ελληνική υφαλοκρηπίδα (η οποία δεν χρειάζεται συμφωνίες για να οριστεί, ορίζεται από μόνη της βάσει της Συνθήκης του 1958) και η ελληνική δυνητική ΑΟΖ.
Αν δεν υπήρχε η Λιβύη η Άγκυρα ήταν ικανή να υπογράψει μνημόνιο καθορισμού των θαλασσίων ζωνών ακόμα και με το Μαρόκο.
Η Τουρκία για να δημιουργήσει κοινά θαλάσσια σύνορα με την Λιβύη έπρεπε να «εξαφανίσει» τα ενδιάμεσα εμπόδια που ήταν τα ελληνικά νησιά. Έτσι στην Διακοίνωση αναφέρει ότι «τα νησιά δεν έχουν αποτέλεσμα αποκοπής (cut-off effect) στην προβολή των έναντι ηπειρωτικών ακτών».
Δηλαδή τα νησιά όπως η Ρόδος ,η Κάρπαθος η Κάσος και η Κρήτη προκειμένου να μην διακοπεί η προβολή των ακτών της Τουρκίας μέχρις ότου συναντήσουν την προβολή των ακτών της Λιβύης, θεωρούνται κατά την Άγκυρα ως «ανύπαρκτα».
Επίσης στην ρηματική διακοίνωση η Τουρκία επιμένει στην θέση ότι η οριοθέτηση γίνεται μεταξύ των ηπειρωτικών ακτών δυο χωρών (όπως η Ελλάδα και η Τουρκία) και ότι τα νησιά που βρίσκονται στην «λάθος πλευρά» αυτής της οροθετικής γραμμής, δεν δικαιούνται παρά μόνο χωρικών υδάτων. Επίσης κάνει έμμεση επίκληση της Αρχής της Αναλογικότητας επιμένοντας ότι η οριοθέτηση επηρεάζεται από το μήκος και την κατεύθυνση των ακτών.
Η ρηματική διακοίνωση της Άγκυρας μπορεί να φαντάζει «γραφική» αλλά η πραγματικότητα είναι ότι ορίζει επί της ουσίας ποια θα είναι τα θέματα που θα απαιτήσουν να «συζητηθούν» στον επερχόμενο «διάλογο» Ελλάδας-Τουρκίας.
Έναν διάλογο τον οποίο επέβαλε επί της ουσίας το Βερολίνο (αλλά και οι ΗΠΑ με την υποστηρικτική «ουδετερότητα» τους.
Στην διακοίνωση η Άγκυρα αναφέρει πως μόνο την Αίγυπτο αναγνωρίζει ως έχουσα «έννομο συμφέρον» για να υπογράψει συμφωνία με την Τουρκία για τον καθορισμό της υφαλοκρηπίδας και των θαλασσίων ζωνών!
Την διακοίνωση έφερε στο «φως» το liberal.gr
Η τουρκική ρηματική διακοίνωση:
«A/74/990
Ρηματική διακοίνωση της 14ης Αυγούστου 2020 της Μόνιμης Αντιπροσωπείας της Τουρκίας στα Ηνωμένα Έθνη προς τον Γενικό Γραμματέα
Η Μόνιμη Αντιπροσωπεία της Δημοκρατίας της Τουρκίας στα Ηνωμένα Έθνη έχει την τιμή να γνωστοποιήσει τα ακόλουθα: Η Τουρκία ενημερώθηκε για συμφωνία που υπεγράφη μεταξύ της Αραβικής Δημοκρατίας της Αιγύπτου και της Δημοκρατίας της Ελλάδας στις 6 Αυγούστου 2020 σχετικά με την οριοθέτηση της ΑΟΖ.
Μετά από ενδελεχή εξέταση της συμφωνίας, η Τουρκία κατέληξε στο συμπέρασμα ότι παραβιάζει την υφαλοκρηπίδα της Τουρκίας στην Ανατολική Μεσόγειο, όπως δηλώθηκε στα Ηνωμένα Έθνη στις 18 Μαρτίου 2020 (βλέπε A/74/757), τμήμα της οποίας οριοθετείται μέσω του Μνημονίου μεταξύ της κυβέρνησης της Δημοκρατίας της Τουρκίας και της κυβέρνησης Εθνικής Συμφωνίας της Λιβύης σχετικά με την οριοθέτηση των θαλάσσιων περιοχών δικαιοδοσίας στη Μεσόγειο της 27ης Νοεμβρίου 2019, το οποίο επικυρώθηκε και από τις δύο χώρες και τέθηκε στη συνέχεια σε ισχύ από τις 8 Δεκεμβρίου 2019.
Η τουρκική θέση σχετικά με την οριοθέτηση των θαλάσσιων περιοχών δικαιοδοσίας, μετά το προηγούμενο διαφόρων αποφάσεων διεθνών οργανισμών διαιτησίας, βασίζεται στις αρχές ότι τα νησιά δεν μπορούν να έχουν αποτέλεσμα αποκοπής στην προβολή των ακτών.
Τα νησιά που βρίσκονται στη λάθος πλευρά της μέσης γραμμής μεταξύ δύο ηπειρωτικών ακτών δεν μπορούν να δημιουργήσουν θαλάσσιες περιοχές δικαιοδοσίας πέραν των χωρικών τους υδάτων· και το μήκος και η κατεύθυνση των ακτών θα πρέπει να λαμβάνονται υπόψη κατά τον καθορισμό των θαλάσσιων περιοχών δικαιοδοσίας.
Η Δημοκρατία της Τουρκίας είναι της άποψης ότι η αποκαλούμενη συμφωνία έρχεται σαφώς σε αντίθεση με αυτές τις αρχές. Η Τουρκική Δημοκρατία, βάσει των αρχών που ορίζονται παραπάνω, δεν αναγνωρίζει την εν λόγω συμφωνία, καθώς παραβιάζει τα δικαιώματα της Τουρκίας στην περιοχή.
Η Τουρκία ασκεί ipso facto και ab initio νόμιμα και κυριαρχικά δικαιώματα στο βορρά του υποτιθέμενου θαλάσσιου συνόρου μεταξύ Ελλάδας και Αιγύπτου. Επιπλέον, τα λεγόμενα θαλάσσια σύνορα που είναι υπό αμφισβήτηση ,είναι το αντικείμενο μελλοντικής συμφωνίας οριοθέτησης μεταξύ της τουρκικής και της αιγυπτιακής ηπειρωτικής ακτής.
Ως εκ τούτου, η Δημοκρατία της Τουρκίας διαμαρτύρεται έντονα για την υπογραφή της εν λόγω συμφωνίας και την θεωρεί άκυρη. Η Τουρκία θα ήθελε να τονίσει ότι ο χαρακτήρας της λεγόμενης συμφωνίας που συνεπάγεται δικαιώματα δεν είναι δεσμευτικός για την Τουρκία και δεν θα οδηγήσει σε παραίτηση από τα εγγενή δικαιώματά της.
Η Τουρκική Δημοκρατία διατηρεί όλα τα δικαιώματά της για να συνεχίσει να ασκεί τα κυριαρχικά της δικαιώματα και δικαιοδοσία εντός της υφαλοκρηπίδας της. Η Τουρκία επαναλαμβάνει την επίμονη έκκλησή της για διάλογο για την ειρηνική διευθέτηση των υφιστάμενων ζητημάτων στην Ανατολική Μεσόγειο. Η Μόνιμη Αντιπροσωπεία της Τουρκικής Δημοκρατίας θα ήταν ευγνώμων αν η παρούσα ρηματική διακοίνωση μπορούσε να διανεμηθεί ως έγγραφο της Γενικής Συνέλευσης, στο σημείο 74 της ημερήσιας διάταξης, και να δημοσιευθεί στον δικτυακό τόπο του Division for Ocean καθώς και στην επόμενη έκδοση του Law of the Sea Bulletin».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου