Μυρτώ της Πάρου: Οκτώ χρόνια από τη φρικτή επίθεση -Το μήνυμα της μητέρας της

Οκτώ χρόνια πέρασαν από την ημέρα που η Μυρτώ δέχτηκε φρικτή επίθεση στην Πάρο όπου βρισκόταν για διακοπές μαζί με την μητέρα της.

Ήταν 22 Ιουλίου 2012 όταν η 15χρονη τότε Μυρτώ βγήκε για μια βόλτα μόνη της με την μητέρα της να τη βρίσκει ώρες μετά άγρια χτυπημένη με πέτρες και κακοποιημένη, πεταμένη σε βράχια. Η υπόθεση είχε σοκάρει το πανελλήνιο με τον δράστη να ισχυρίζεται στο δικαστήριο πως αρχικά της επιτέθηκε για να της κλέψει το κινητό.

Η μητέρα της, Μαρία Κοτρώτσου, εδώ και οκτώ χρόνια δεν έχει φύγει λεπτό από το πλευρό της και καθημερινά δίνει της δική της μάχη. Με αφορμή τη συμπλήρωση των οκτώ ετών από τη μέρα της άγριας επίθεσης η κ. Κοτρώτσου έγραψε το εξής μήνυμα στο facebook.

Το μήνυμα της μητέρας της

"ΜΥΡΤΩ ΜΟΥ,
Σαν σήμερα ακριβώς 22 Ιουλίου πριν 8 χρόνια, ένα τέρας κατέστρεψε την ζωή σου. Έτσι χωρίς λόγο όπως κάνουν όλοι οι εγκληματίες. Σου πήρε την ζωή την κίνηση την ξεγνοιασιά των 15 χρόνων, την ευτυχία, και σε άφησε να χαροπαλεύεις για χρόνια μέσα στα νοσοκομεία και τα κέντρα αποκατάστασης. Η χαρά της ζωής μπορεί να σταμάτησε για σένα και να έμεινε ο πόνος η πίκρα η τυραννία,ο αγώνας για καλυτέρευση και η ελπίδα.
Ζεις γιατί ο Θεός το θέλει και σε βοηθά. Όχι το κράτος, αυτό σε ξέχασε, σε άφησε στην άκρη να ξεχαστείς, ανεύθυνα χωρίς ντροπή να πολεμάς μόνη σου, λες και δεν έφταιξε αυτό για ότι συνέβη. Δυστυχώς γεννήθηκες Ελληνίδα! Όσο ζω θα φωνάζω για εσένα θα παλεύω για εσένα , και θα ελπίζω να σε δω έστω λίγο καλύτερα. Όχι όπως ήσουν, όχι όπως σε γέννησα αυτό χάθηκε 22-7-2012 από ένα κτήνος, αλλά για αυτό το χαμόγελο σου που μου δίνει δύναμη, για την ψυχή σου που την μαύρισε ένα καταραμένο χέρι, και μαζί με εσένα μαύρισε τις ζωές όλων μας. Δεν ξεχνώ, δεν συγχωρώ . Πιστεύω στην θεία δίκη. Παλεύω διεκδικώ το δίκιο σου, και ίσως κάποτε να τα καταφέρω για εσένα και μόνο ζωή μου.

Αυτός ζει μια χαρά και τον πληρώνουμε όλοι εμείς, και εγώ μαζί, το κράτος καλά κρατεί και εσύ μωρό μου, εξακολουθείς να τυρανιέσαι. Έτσι είναι σ αυτήν την χώρα που λέγεται ΕΛΛΑΔΑ, οι αθώοι πληρώνουν , τα θύματα όχι οι θύτες. Οι θύτες αποφυλακίζονται, γιατί τα ισόβια δεν είναι ισόβια, το κράτος κάνει τον τυφλό και κουφό, που δεν θυμάται τίποτε, και οι αθώοι πονούν αγωνίζονται υποφέρουν ματώνουν για το αυτονόητο που ούτε αυτό δεν τος αναγνωρίζονται. Όσο για όλες αυτές τοις οργανώσεις για τα δικαιώματα των ανθρώπων, αυτές μάνα μου δεν έγιναν για εσένα έγιναν για να υποστηρίζουν τους θύτες, τους εγκληματίες αυτού του τόπου. Δικαιοσύνη δεν υπάρχει την κουρέλιασαν την ξέφτισαν.

ΕΛΛΑΔΑ η χώρα που τρώει τα παιδιά της. Δεν το λέω εγώ το έχουν πει άλλοι πολλοί πριν και είναι αλήθεια».