Οι δηλώσεις Τούρκων αξιωματούχων, από τον πρόεδρο Ταγίπ Ερντογάν μέχρι τους υπουργούς Εξωτερικών και Άμυνας, Μεβλούτ Τσαβούσογλου και Χουλουσί Ακάρ δεν αφήνουν καμία αμφιβολία για τους σχεδιασμούς της κατοχικής δύναμης. Είναι σχεδιασμοί επεκτατικοί και δεν αποτελούν δηλώσεις και κινήσεις για το εσωτερικό ακροατήριο. Άλλωστε, αν θέλει ο Ερντογάν να συσπειρώσει τους οπαδούς του αρκεί να ρίξει -κατά λάθος- ένα ελληνικό αεροπλάνο στη διάρκεια των τόσων παραβιάσεων που επιχειρεί καθημερινά η τουρκική πολεμική αεροπορία.
Να το επαναλάβουμε: Πρόκειται για σχεδιασμούς και όχι για πυροτεχνήματα. Μας το φωνάζουν καθημερινά ώστε να μην κάνουμε λάθος στις αναλύσεις μας. Οι περισσότερες εκ των οποίων είναι αναλύσεις γραμμένες στο πόδι και χωρίς ενημέρωση και πληροφόρηση.
Το γεγονός ότι η αμερικανική διπλωματία έχει λάβει εντολή να θυμίζει καθημερινά στην Άγκυρα ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν επιθυμούν τη δημιουργία προβλημάτων στη νότια πτέρυγα του ΝΑΤΟ πρέπει να προβληματίζει και την Αθήνα. Διότι οι Αμερικανοί ανησυχούν, περισσότερο από κάθε άλλη φορά, μετά την ενημέρωση που έκανε ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης στο Όβαλ Όφις.
Η υπενθύμιση του υπουργού Εξωτερικών Μάικ Πομπέο, και δημόσια στη δεξίωση του Στέιτ Ντιπάρτμεντ για τον κ. Μητσοτάκη και στην επιστολή που του έστειλε, για την προστασία της ασφάλειας της Ελλάδας, είναι μήνυμα στην Άγκυρα, η οποία όμως δεν ακούει.
Όσο ο πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ δεν αποφασίζει να τραβήξει το αυτί του Ερντογάν, θα έχουμε μέγα πρόβλημα. Και προς το παρόν δεν βλέπουμε τίποτα στον ορίζοντα. Και αυτό πρέπει να μας ανησυχεί και να μας προβληματίζει...
Η Αθήνα αναμένει πολλά από τους συμμάχους της αλλά μέχρι της στιγμής παίρνει μόνο καλές ανακοινώσεις. Εκτός εάν είναι ορθά όσα λέγονται στα παρασκήνια για την προσπάθεια που ανέλαβε ο κ. Πομπέο για αποκλιμάκωση της έντασης. Ο Ερντογάν, επιστρέφοντας στην Άγκυρα από το Βερολίνο είπε ότι ένας εκ των παρισταμένων που δεν κατονόμασε του ζήτησε να συναντηθεί με τον Έλληνα πρωθυπουργό, προφανώς για να συζητήσουν ακριβώς αυτό: την αποκλιμάκωση της έντασης, που δημιουργείται μόνο με ευθύνη της Τουρκίας.
Πριν πάει στο Βερολίνο ο κ. Πομπέο συνομίλησε με τον κ. Μητσοτάκη. Η συνομιλία δεν επιβεβαιώθηκε από το Στέιτ Ντιπάρτμεντ, αλλά πηγή στην Αθήνα μου είπε ότι οι δύο άνδρες μίλησαν συνεχίζοντας απ’ εκεί που έμειναν στην Ουάσιγκτον.
Αυτό που ακούμε εδώ είναι ότι αναπτύχθηκε μεταξύ του Πομπέο και του κ. Μητσοτάκη μία καλή σχέση συνεργασίας. Συμφώνησαν να μιλούν από τηλεφώνου κατά τακτά χρονικά διαστήματα. Και αυτό είναι πολύ καλό. Είναι μία πληροφορία που έχει πρωτογράψει η εφημερίδα Καθημερινή για την εγκατάσταση μίας «κόκκινης γραμμής» μεταξύ Ουάσιγκτον και Αθήνας.
Προσωπικά δεν βλέπω ακόμα αποτελέσματα στην κατεύθυνση της αποκλιμάκωσης της έντασης. Ακούω ότι γίνονται συζητήσεις που ίσως καταλήξουν σε μία διαμεσόλαβηση των ΗΠΑ μεταξύ της Ελλάδας και της Τουρκίας.
Απαιτείται μεγάλη προσοχή. Διότι όταν κάθονται δύο ηγέτες στο τραπέζι, με «διαιτητή» μάλιστα την Αμερική, υπάρχουν κέρδη αλλά και απώλειες. Η Ελλάδα δεν πρέπει να οδηγηθεί σε διάλογο υπό απειλές και εκβιασμούς. Δεν γίνεται δηλαδή να συνομιλούν ο Πρωθυπουργός της Ελλάδας και ο Ερντογάν και τα πολεμικά πλοία της Τουρκίας να έχουν αποκλεισμένη την Κύπρο και η αεροπορία του να παρανομεί στον ουρανό του Αιγαίου.
Όταν λέμε αποκλιμάκωση πρέπει οι πλευρές να κάνουν βήματα πίσω. Στη συγκεκριμένη περίπτωση η Τουρκία πρέπει να σταματήσει όλα όσα κάνει εις βάρος της Ελλάδας και της Κύπρου.
Ο κ. Μητσοτάκης και η υπόλοιπη πολιτική ηγεσία του τόπου πρέπει να ακούσουν το νέο αρχηγό ΓΕΕΘΑ, στρατηγό Κωνσταντίνο Φλώρο, ένα πολύ σοβαρό στρατιωτικό ηγέτη, και λάτρη της ειρήνης. Είπε:
«Βασική και προεξάρχουσα αποστολή (των Ενόπλων Δυναμεων) είναι η αποτροπή. Δεν υπάρχουν πολλές συνταγές γι’ αυτό. Είναι μία και είναι απλή, περιέχεται δε σε όλη τη σχετική αμυντική βιβλιογραφία και στα στρατιωτικά εγχειρίδια. Ονομάζεται «προς πόλεμο προπαρασκευή» και είναι η μοναδική οδός για τη διαρκή ειρήνη, την οποία Ειρήνη η πατρίδα μας διαχρονικά, πιστά και φερέγγυα υπηρετεί και επιδιώκει στη μακρόχρονη, αξιοζήλευτη, μοναδική και παγκοσμίως γνωστή άλλωστε Ιστορία της, διατηρώντας Ένοπλες Δυνάμεις ισχυρές και επαρκείς ώστε να την εγγυώνται, διασφαλίζοντας ταυτοχρόνως το Εθνικό Συμφέρον σύμφωνα με τις επιταγές της Πολιτικής Εθνικής Άμυνας και της Εθνικής Στρατιωτικής Στρατηγική».
του Μιχάλη Ιγνατίου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου