Η πιθανότητα να προμηθευτεί S-400 η Τουρκία είναι σοβαρή και προβληματίζει ιδιαίτερα τους επιτελείς στο υπουργείο Εθνικής Άμυνας.
Η αντιαεροπορική-αντιπυραυλική “ασπίδα” είναι μέχρι στιγμής η μοναδική ίσως “μαύρη τρύπα” της τουρκικής αμυντικής μηχανής. Η οποία θα κλείσει με ιδανικό τρόπο αν ο Ερντογάν εννοεί όσα λέει για προμήθεια S-400 από τους Ρώσους.
Για την αξιοπιστία του συστήματος δεν χρειάζεται ιδιαίτερη έρευνα. Η Ελλάδα διαθέτει τα παλαιότερα S-300 τα οποία αποτελούν φόβητρο για τους Τούρκους,αλλά και για τους δυτικούς! Οι πρώτοι γνωρίζουν ότι κάθε φορά που οι S-300 είναι σε λειτουργία στην Κρήτη δεν μπορεί να πετάξει με ασφάλεια …ούτε κουνούπι,στην νοτιοανατολική Μεσόγειο. Που σημαίνει ότι και ο “δρόμος” προς την Κύπρο γίνεται…δύσβατος!
Δεν είναι τυχαίο ότι η τουρκική αεροπορία πολύ συχνά πετά με φωτογραφικά αεροσκάφη πέριξ της Κρήτης για να εντοπίσει τις θέσεις των S-300.
Οι δυτικοί πάλι και ειδικά οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ δεν θέλουν ν΄ ακούν για S-300. Πόσο μάλλον για τους εξελιγμένους S-400. Οτιδήποτε ρωσικό μπαίνει σε “βιτρίνα” χώρας μέλους του ΝΑΤΟ είναι τεράστιο πρόβλημα για την αμερικανική αμυντική βιομηχανία. Και για την ευρωπαϊκή βεβαίως. Οι S-300 βρέθηκαν στην Ελλάδα “από σπόντα”, για να μην αναπτυχθούν στην Κύπρο. Έχουν κάνει όλη κι όλη…μια εκπαιδευτική βολή! Οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ ανέχονται την παρουσία τους, αλλά μάλλον όχι τη λειτουργία τους!
Η αγορά των S-400 από την Τουρκία δεν είναι απλή υπόθεση. Δεν είναι μια “εμπορική-εξοπλιστική” συμφωνία. Πρόκειται κατά κάποιο τρόπο για “επιλογή στρατοπέδου”! Ο Ερντογάν γνωρίζει ότι αν επιμείνει στην επιλογή των S-400 θα προκαλέσει την οργή των ΗΠΑ. Τις συνέπειες των συζητήσεων που έχει κάνει τις νιώθει ήδη. Η απόφαση των ΗΠΑ να εξοπλίσουν με βαρύ οπλισμό τους Κούρδους του YPG δεν είχε να κάνει με τη δεδομένη κατάληψη της Ράκα, αλλά ήταν ένα μήνυμα προς την Άγκυρα. Το μήνυμα υποστήριξης με πράξεις ενός κανονικού κουρδικού στρατού σ΄ ένα υπαρκτό κουρδικό κράτος.
Στην Αθήνα οι επιτελείς του ΓΕΕΘΑ δεν αποκλείουν όλη αυτή η συζήτηση για την αγορά των S-400,να είναι ένα ακόμη “παιχνίδι” του Ερντογάν. Μην ξεχνάμε ότι η Τουρκία υπό την ηγεσία του είχε κάνει διαγωνισμό τον οποίο είχαν κερδίσει οι Κινέζοι! Μετά από τις σφοδρές αντιδράσεις των ΗΠΑ, ο Ερντογάν έκανε πίσω και ακύρωσε τον διαγωνισμό. Άλλες εποχές,άλλες συνθήκες και κυρίως άλλες σχέσεις μεταξύ ΗΠΑ και Τουρκίας.
Ωστόσο και στην παρούσα φάση φαίνεται πως ο Ερντογάν συναισθάνεται ότι πιθανόν να μην μπορέσει να πάει μέχρι τέλους στο δρόμο για την αγορά S-400. Γι΄ αυτό και η Τουρκία εμφανίζεται από την μία να προχωρά τις διαδικασίες για την αγορά των ρωσικών συστημάτων και από την άλλη να υπογράφει συμφωνίες με ευρωπαίους για την κατασκευή δικών της, “εθνικών” αντιαεροπορικών-αντιπυραυλικών συστημάτων.
Η ευρωπαϊκή Eurosam υπέγραψε πριν μερικές μέρες συμφωνία με τις τουρκικές εταιρείες Aselsan και Roketsan για συνεργασία στον τομέα της ανάπτυξης συστημάτων αντιπυραυλικής-αντιαεροπορικής άμυνας.
Σύμφωνα με όσα υπογράφηκαν , οι εταιρείες θα διεξαγάγουν μελέτη με την τουρκική υποεπιτροπή αμυντικών βιομηχανιών (SSM) σε ένα σύστημα αεροπορικής και πυραυλικής άμυνας μεγάλης εμβέλειας που αναμένεται να ξεκινήσει τους επόμενους μήνες.
Το μελλοντικό τουρκικό σύστημα θα κατασκευαστεί με βάση τις τεχνολογίες της Eurosam και την εμπειρία της στην κατασκευή επίγειων και ναυτικών συστημάτων με χρήση του πυραύλου Aster.
Στο πρόγραμμα θα γίνει επένδυση ύψους 11 δισ. Ευρώ.
Πόσο αποτελεσματικοί είναι οι S-400
Ο προβληματισμός της Αθήνας για τους S-400 είναι απολύτως δικαιολογημένος. Το τελευταίο τεστ για S-300 και S-400 έγινε στην τελευταία αμερικανική επίθεση στη Συρία.
Οι Αμερικανοί έριξαν 59 πυραύλους ΤΟΜΑΧΟΚ. Ωστόσο τα αποτελέσματά τους δεν ήταν τα αναμενόμενα. 36 πύραυλοι cruise εξουδετερώθηκαν και μόνο 23 χτύπησαν στόχους με ακρίβεια.
Του ΠΑΡΙ ΚΑΡΒΟΥΝΟΠΟΥΛΟΥ
Η αντιαεροπορική-αντιπυραυλική “ασπίδα” είναι μέχρι στιγμής η μοναδική ίσως “μαύρη τρύπα” της τουρκικής αμυντικής μηχανής. Η οποία θα κλείσει με ιδανικό τρόπο αν ο Ερντογάν εννοεί όσα λέει για προμήθεια S-400 από τους Ρώσους.
Για την αξιοπιστία του συστήματος δεν χρειάζεται ιδιαίτερη έρευνα. Η Ελλάδα διαθέτει τα παλαιότερα S-300 τα οποία αποτελούν φόβητρο για τους Τούρκους,αλλά και για τους δυτικούς! Οι πρώτοι γνωρίζουν ότι κάθε φορά που οι S-300 είναι σε λειτουργία στην Κρήτη δεν μπορεί να πετάξει με ασφάλεια …ούτε κουνούπι,στην νοτιοανατολική Μεσόγειο. Που σημαίνει ότι και ο “δρόμος” προς την Κύπρο γίνεται…δύσβατος!
Δεν είναι τυχαίο ότι η τουρκική αεροπορία πολύ συχνά πετά με φωτογραφικά αεροσκάφη πέριξ της Κρήτης για να εντοπίσει τις θέσεις των S-300.
Οι δυτικοί πάλι και ειδικά οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ δεν θέλουν ν΄ ακούν για S-300. Πόσο μάλλον για τους εξελιγμένους S-400. Οτιδήποτε ρωσικό μπαίνει σε “βιτρίνα” χώρας μέλους του ΝΑΤΟ είναι τεράστιο πρόβλημα για την αμερικανική αμυντική βιομηχανία. Και για την ευρωπαϊκή βεβαίως. Οι S-300 βρέθηκαν στην Ελλάδα “από σπόντα”, για να μην αναπτυχθούν στην Κύπρο. Έχουν κάνει όλη κι όλη…μια εκπαιδευτική βολή! Οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ ανέχονται την παρουσία τους, αλλά μάλλον όχι τη λειτουργία τους!
Η αγορά των S-400 από την Τουρκία δεν είναι απλή υπόθεση. Δεν είναι μια “εμπορική-εξοπλιστική” συμφωνία. Πρόκειται κατά κάποιο τρόπο για “επιλογή στρατοπέδου”! Ο Ερντογάν γνωρίζει ότι αν επιμείνει στην επιλογή των S-400 θα προκαλέσει την οργή των ΗΠΑ. Τις συνέπειες των συζητήσεων που έχει κάνει τις νιώθει ήδη. Η απόφαση των ΗΠΑ να εξοπλίσουν με βαρύ οπλισμό τους Κούρδους του YPG δεν είχε να κάνει με τη δεδομένη κατάληψη της Ράκα, αλλά ήταν ένα μήνυμα προς την Άγκυρα. Το μήνυμα υποστήριξης με πράξεις ενός κανονικού κουρδικού στρατού σ΄ ένα υπαρκτό κουρδικό κράτος.
Στην Αθήνα οι επιτελείς του ΓΕΕΘΑ δεν αποκλείουν όλη αυτή η συζήτηση για την αγορά των S-400,να είναι ένα ακόμη “παιχνίδι” του Ερντογάν. Μην ξεχνάμε ότι η Τουρκία υπό την ηγεσία του είχε κάνει διαγωνισμό τον οποίο είχαν κερδίσει οι Κινέζοι! Μετά από τις σφοδρές αντιδράσεις των ΗΠΑ, ο Ερντογάν έκανε πίσω και ακύρωσε τον διαγωνισμό. Άλλες εποχές,άλλες συνθήκες και κυρίως άλλες σχέσεις μεταξύ ΗΠΑ και Τουρκίας.
Ωστόσο και στην παρούσα φάση φαίνεται πως ο Ερντογάν συναισθάνεται ότι πιθανόν να μην μπορέσει να πάει μέχρι τέλους στο δρόμο για την αγορά S-400. Γι΄ αυτό και η Τουρκία εμφανίζεται από την μία να προχωρά τις διαδικασίες για την αγορά των ρωσικών συστημάτων και από την άλλη να υπογράφει συμφωνίες με ευρωπαίους για την κατασκευή δικών της, “εθνικών” αντιαεροπορικών-αντιπυραυλικών συστημάτων.
Η ευρωπαϊκή Eurosam υπέγραψε πριν μερικές μέρες συμφωνία με τις τουρκικές εταιρείες Aselsan και Roketsan για συνεργασία στον τομέα της ανάπτυξης συστημάτων αντιπυραυλικής-αντιαεροπορικής άμυνας.
Σύμφωνα με όσα υπογράφηκαν , οι εταιρείες θα διεξαγάγουν μελέτη με την τουρκική υποεπιτροπή αμυντικών βιομηχανιών (SSM) σε ένα σύστημα αεροπορικής και πυραυλικής άμυνας μεγάλης εμβέλειας που αναμένεται να ξεκινήσει τους επόμενους μήνες.
Το μελλοντικό τουρκικό σύστημα θα κατασκευαστεί με βάση τις τεχνολογίες της Eurosam και την εμπειρία της στην κατασκευή επίγειων και ναυτικών συστημάτων με χρήση του πυραύλου Aster.
Στο πρόγραμμα θα γίνει επένδυση ύψους 11 δισ. Ευρώ.
Πόσο αποτελεσματικοί είναι οι S-400
Ο προβληματισμός της Αθήνας για τους S-400 είναι απολύτως δικαιολογημένος. Το τελευταίο τεστ για S-300 και S-400 έγινε στην τελευταία αμερικανική επίθεση στη Συρία.
Οι Αμερικανοί έριξαν 59 πυραύλους ΤΟΜΑΧΟΚ. Ωστόσο τα αποτελέσματά τους δεν ήταν τα αναμενόμενα. 36 πύραυλοι cruise εξουδετερώθηκαν και μόνο 23 χτύπησαν στόχους με ακρίβεια.
Του ΠΑΡΙ ΚΑΡΒΟΥΝΟΠΟΥΛΟΥ
* Δημοσιεύεται στην Real News
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου