Έρευνα του Πανεπιστημίου του Σουόνσι: Οι νεαροί οδηγοί προκαλούν τριπλάσια ατυχήματα από τους ηλικιωμένους!

Φαίνεται πως τα όσα καταλογίζονται στους οδηγούς πιο μεγάλων ηλικιών, δεν έχουν καμία βάση, καθώς αποδεικνύεται πως τελικά δεν είναι πιο επικίνδυνοι οδηγοί σε σχέση με τους νέους.

Αυτό είναι το «αιρετικό» συμπέρασμα μιας νέας βρετανικής έρευνας, σύμφωνα με την οποία η ψυχική και σωματική υγεία των ηλικιωμένων κινδυνεύει πριν την ώρα της, αν κόψουν πρόωρα το οδήγημα.

Οι ερευνητές του Κέντρου Καινοτομικής Γήρανσης του ουαλικού Πανεπιστημίου του Σουόνσι, με επικεφαλής τον αναπληρωτή καθηγητή γεροντολογίας Τσαρλς Μασλγουάιτ, έκαναν τη σχετική ανακοίνωση στο Βρετανικό Φεστιβάλ Επιστήμης, σύμφωνα με το BBC και την «Γκάρντιαν».

«Ενώ οι άνθρωποι νομίζουν ότι οι ηλικιωμένοι είναι επικίνδυνοι στο δρόμο, δεν είναι. Πιστεύεται επίσης, ότι αν ελέγχονται ξανά οι ικανότητες των ηλικιωμένων στην οδήγηση, οι δρόμοι θα γίνουν ασφαλέστεροι, αλλά αυτό δεν θα συμβεί», δήλωσε ο Τσαρλς Μασλγουάιτ.

Οι επιστήμονες ανέλυσαν στοιχεία για τα τροχαία ατυχήματα και βρήκαν ότι οι οδηγοί 70 ετών προκαλούν τρεις έως τέσσερις φορές λιγότερα σε σχέση με τους οδηγούς 17 έως 21 ετών, αλλά περισσότερα ατυχήματα σε σχέση με τους σαραντάρηδες (οι οδηγοί 40 έως 50 ετών είναι η πιο ασφαλής ηλικιακή ομάδα με τα λιγότερα τροχαία).

Το ποσοστό ατυχημάτων αυξάνει σταδιακά για τα άτομα άνω των 75 ετών.

Οι ερευνητές, έκαναν επίσης συστηματικές παρατηρήσεις για τον τρόπο οδήγησης των ηλικιωμένων και διαπίστωσαν ότι τα περισσότερα λάθη τα κάνουν, όταν στρίβουν δεξιά και όταν κάνουν προσπέραση.
Τα λάθη αυτά συνήθως γίνονται, όταν νιώθουν πίεση από άλλα οχήματα πίσω ή δίπλα τους.

Οι νέοι ηλικίας οδηγοί έως 21 ετών και κυρίως οι άνδρες, συνήθως οδηγούν πολύ γρήγορα, χάνουν τον έλεγχο του οχήματος και εμπλέκονται σε πιο σοβαρά ατυχήματα. Οι ηλικιωμένοι κάνουν λιγότερο σοβαρά τροχαία, στα οποία αρκετά συχνά εμπλέκονται ηλικιωμένοι και στα άλλα αυτοκίνητα, καθώς τείνουν να πέφτουν σε παρόμοια λάθη. Ειδικά οι ηλικιωμένες γυναίκες οδηγοί κάνουν τρακαρίσματα, όταν πραγματοποιούν ελιγμούς σε περιορισμένο χώρο.

Σύμφωνα με την μελέτη, οι ηλικιωμένοι αντισταθμίζουν τις σταδιακά μειούμενες ικανότητές τους (π.χ. τις πολύ πιο καθυστερημένες αντιδράσεις τους), με το να οδηγούν πιο αργά και πιο προσεκτικά, να αφήνουν μεγαλύτερες αποστάσεις από τα προπορευόμενα οχήματα, να αποφεύγουν την οδήγηση σε άσχημες καιρικές συνθήκες, να επιλέγουν να οδηγήσουν σε πιο ήσυχες ώρες της μέρας και σε λιγότερο πολυσύχναστους δρόμους κ.α.

Όταν όμως οι άνθρωποι άνω των 70 ετών εμπλακούν σε τροχαίο, είναι πιθανότερο, σε σχέση με τους νέους, να πεθάνουν ή να τραυματισθούν σοβαρά, αν και συνήθως εξαιτίας της εξασθενημένης υγείας τους και όχι της σοβαρότητας του δυστυχήματος.

Σε πολλές χώρες, αποτελεί θέμα δημόσιας συζήτησης, μέχρι ποιά ηλικία πρέπει οι ηλικιωμένοι οδηγοί να κυκλοφορούν στους δρόμους, αν και πότε πρέπει να επανεξετάζονται για τις ικανότητές τους στην οδήγηση, πότε πρέπει να τους ανανεώνεται ή να τους αφαιρείται η άδεια οδήγησης κ.α.

Ανάλογες συζητήσεις γίνονται μέσα στις οικογένειες, όπου συχνά τα παιδιά προσπαθούν να πείσουν τους ηλικιωμένους γονείς τους να μην οδηγούν πια, φοβούμενοι κάποιο σοβαρό ατύχημα λόγω άνοιας ή άλλης ασθένειας.

Συνήθως, όμως, οι ηλικιωμένοι αρνούνται να παρατήσουν το αυτοκίνητό τους, τόσο για πρακτικούς, όσο και για ψυχολογικούς λόγους (αποφυγή κατάθλιψης και κοινωνικής απομόνωσης).

Τα ευρήματα της νέας μελέτης έχουν μια πρόσθετη σημασία, με δεδομένο ότι, διεθνώς οι άνθρωποι πλέον τείνουν να ζουν και να εργάζονται έως πιο προχωρημένη ηλικία, πράγμα που θα αυξήσει τις πιέσεις από τους παππούδες και τις γιαγιάδες να μείνουν στο τιμόνι.