Στην απόφαση το Ευρωδικάστηριο υπενθυμίζει ότι η Συνθήκη της ΕΕ επιτρέπει στα κράτη μέλη να λαμβάνουν τα μέτρα που θεωρούν αναγκαία για την προστασία ουσιωδών συμφερόντων της ασφάλειάς τους τα οποία συναρτώνται με την παραγωγή ή εμπορία όπλων, πυρομαχικών και πολεμικού υλικού. Τα μέτρα αυτά όμως , όπως υπογραμμίζει το Δικαστήριο, δεν πρέπει να αλλοιώνουν τους όρους του ανταγωνισμού σε σχέση με προϊόντα που δεν προορίζονται για στρατιωτικούς ειδικά σκοπούς. Στη Συνθήκη γίνεται αυστηρή διάκριση μεταξύ της παραγωγής ή της εμπορίας πολεμικού υλικού και κάθε άλλης οικονομικής δραστηριότητας, ακόμη και στην περίπτωση που η ίδια επιχείρηση ασκεί τόσο στρατιωτικές όσο και μη στρατιωτικές δραστηριότητες.
Αποτέλεσμα ήταν το Δικαστήριο να απορρίψει την επιχειρηματολογία που προέβαλε η "Ελληνική Ναυπηγεία", επιβεβαιώνοντας ότι η ειδική διαδικασία που προβλέπεται στη Συνθήκη έχει εφαρμογή μόνον επί εκείνων των ενισχύσεων που αφορούν τη δραστηριότητα για στρατιωτικούς σκοπούς.
Υπογραμμίζεται ακόμη ότι ο επιμερισμός των δραστηριοτήτων του ναυπηγείου σε στρατιωτικές και μη στρατιωτικές (αντιστοίχως 75 % και 25 %), στον οποίο είχε καταλήξει η Επιτροπή, έγινε δεκτός από τις ελληνικές αρχές και οι σχετικές εκτιμήσεις του Δικαστηρίου, στο μέτρο που αφορούν τα πραγματικά περιστατικά, δεν υπόκεινται στον αναιρετικό έλεγχο του Δικαστηρίου.
Τέλος, το Δικαστήριο τονίζει ότι η "Ελληνική Ναυπηγεία" δεν είχε δικαιώματα άμυνας (όπως έχουν τα κράτη μέλη), αλλά αποκλειστικώς και μόνο το δικαίωμα να μετάσχει στη διαδικασία αυτή, όπερ και συνέβη εν προκειμένω.
Στη σχετική ανακοίνωση που εξέδωσε το Δικαστήριο υπενθυμίζει ότι από το 1992 το ελληνικό κράτος χορήγησε στην "Ελληνικά Ναυπηγεία" διάφορες ενισχύσεις. Σημειώνει, δε, ότι κατ' εφαρμογή μιας οδηγίας σχετικής με τις ενισχύσεις για τις ναυπηγικές εργασίες, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχει εγκρίνει ενισχύσεις ύψους 343 εκατ. ευρώ.
Επιπλέον, η ανακοίνωση του Δικαστηρίου υπενθυμίζει ότι με απόφασή του το 2006, η Επιτροπή υποχρέωνε την Ελλάδα να ανακτήσει από την "Ελληνικά Ναυπηγεία", εντός προθεσμίας τεσσάρων μηνών, ενισχύσεις οι οποίες κρίθηκαν ασύμβατες προς την κοινή αγορά , ύψους 310 εκατ. ευρώ. Η Ελλάδα όφειλε να κοινοποιήσει στην Επιτροπή, εντός δύο μηνών, το προς ανάκτηση ποσό, λεπτομερή περιγραφή των ληφθέντων μέτρων, καθώς και έγγραφα που να αποδεικνύουν ότι ζητήθηκε από τον αποδέκτη να επιστρέψει τις ενισχύσεις. Τον Ιούνιο του 2012, το Δικαστήριο έκρινε ότι η Ελλάδα δεν εκτέλεσε τη συγκεκριμένη απόφαση της Επιτροπής.
πηγή:imerisia.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου