Αντιπαραγωγική η πολλή δουλειά στο σπίτι για τους μαθητές

Άκρως αντιπαραγωγική κρίνεται από Αυστραλούς επιστήμονες η πολλή δουλειά στο σπίτι για τους μαθητές. Οι επιστήμονες επισημαίνουν ότι όχι μόνο δεν τους βοηθούν να μάθουν περισσότερα αλλά δρουν ανασχετικά και στις επιδόσεις τους.

Η επιστημονική ομάδα από το πανεπιστήμιο του Σίδνεϊ κατέληξε σε αυτό το συμπέρασμα συγκρίνοντας τον όγκο της εργασίας που κουβαλούν από το σχολείο στο σπίτι οι μαθητές, με τις σχολικές τους επιδόσεις. 

Σύμφωνα με τον εκπαιδευτικό ψυχολόγο Ρίτσαρντ Ουόλκερ στις χώρες του ΟΟΣΑ, όπου το εκπαιδευτικό σύστημα φορτώνει τα παιδιά με πολλή δουλειά, οι επιδόσεις τους ήταν χαμηλότερες στο τεστ διεθνούς αξιολόγησης PISA, σε σχέση με τους συμμαθητές τους που δεν έχουν τόσο φόρτο εργασίας.

Οι Αυστραλοί ερευνητές χαρακτηρίζουν "επιζήμια" την υποχρέωση της πολύωρης καθημερινής μελέτης στο σπίτι, αντιπροτείνοντας μία με δύο ώρες μελέτης την εβδομάδα στις πρώτες τάξεις του δημοτικού και σταδιακή αύξηση στις τελευταίες.

Στο ίδιο συμπέρασμα κατέληξε και ομάδα ερευνητών από το πανεπιστήμιο της Πενσυλβάνια, ενώ συνάδελφοί τους από το πανεπιστήμιο του Ντιουκ συστήνουν η μελέτη στο σπίτι να μην ξεπερνάει τα 15 λεπτά στις πρώτες τάξεις του δημοτικού για να αυξάνεται 10 λεπτά το χρόνο τα επόμενα έτη.

Ο χρόνος, πάντως, που θα κερδίσουν οι μαθητές αν απαλλαγούν από τη μελέτη στο σπίτι δεν πρέπει να παραχωρηθεί στην τηλεόραση ή τα βιντεοπαιχνίδια. Οι ειδικοί υπενθυμίζουν ότι δραστηριότητες όπως η μουσική ή ο αθλητισμός έχουν ευεργετικά αποτελέσματα στην ανάπτυξη, διανοητική και σωματική, των μαθητών.
πηγή:pro.com.gr

Ο ρόλος του αθλητισμού στην παιδική ηλικία!

Ο αθλητισμός όχι μόνο είναι μαι διασκέδαση για το παιδί, αλλά βελτιώνει και την φυσική του κατάσταση και μειώνει τον κίνδυνο για σοβαρά προβλήματα υγείας.

Αν όμως δεν έχεις ενημερωθεί πρώτα για ποια γυμναστική είναι κατάλληλη για το μικρό σου, μπορεί να υπάρξει πρόβλημα. Η καθηγήτρια φυσικής αγωγής Βάσω Δημητροπούλου σε βοηθάει πως να επιλέξεις το άθλημα που ταιριάζει στο παιδί σου, αλλά και σε συμβουλεύει ποια είναι τα επικίνδυνα αλλά και τα ακίνδυνα αθλήματα...

Γιατί πρέπει ένα παιδί να αθλείται;
Η οργανωμένη άθληση δίνει την ευκαιρία στο παιδί να βελτιώσει τη φυσική του κατάσταση και να υιοθετήσει υγιεινά πρότυπα διαβίωσης. Ο αθλητισμός μειώνει τον κίνδυνο για προβλήματα υγείας (τόσο κατά την παιδική ηλικία, όσο και κατά τη μετέπειτα ενήλικο ζωή) όπως η παχυσαρκία, τα καρδιαγγειακά νοσήματα, ο σακχαρώδης διαβήτης, η οστεοπόρωση και ποικίλες αναπτυξιακές διαταραχές του μυοσκελετικού συστήματος. Επίσης, συμβάλλει στην ανάπτυξη των κινητικών δεξιοτήτων και του νευρομυϊκού συντονισμού.
Επιπλέον, με τη συμμετοχή σε ομαδικά αθλήματα το παιδί γίνεται μέλος μιας ομάδας και μαθαίνει να επικοινωνεί ισότιμα και με κανόνες, να συμμετέχει σε μια προσπάθεια προς έναν κοινό στόχο.

Είναι όλα τα αθλήματα κατάλληλα για όλα τα παιδιά;
Είναι μεγάλης σημασίας η επιλογή ενός αθλήματος που να ταιριάζει στην ηλικία, τις επιθυμίες και τις δεξιότητες του εκάστοτε παιδιού. Για παράδειγμα, τα περισσότερα παιδιά προσχολικής ηλικίας δεν έχουν ακόμη τις κινητικές δεξιότητες και την απαραίτητη αυτοσυγκέντρωση για να ασχοληθούν με τα περισσότερα από τα οργανωμένα ομαδικά αθλήματα. Παράλληλα, σε ένα παιδί που δε συμπαθεί την άθληση, ιδιαίτερα σημαντική είναι η συζήτηση για τα οφέλη του αθλητισμού, αλλά και η διερεύνηση των ανησυχιών του και η προσφορά εναλλακτικών επιλογών άθλησης μέχρι να βρεθεί αυτό που του ταιριάζει.

Αρκετά συχνά, πάντως, η λάθος επιλογή αθλήματος, οι πιεστικοί γονείς ή οι φιλόδοξοι προπονητές μπορεί να μετατρέψουν τη χαρά του μικρού αθλητή σε απογοήτευση. Το παιδί και ειδικά το παιδί προσχολικής ηλικίας μπορεί να μην είναι ακόμα αναπτυξιακά έτοιμο να ασχοληθεί με κάποιο άθλημα, ενώ άλλες φορές ίσως να πιεστεί να ακολουθήσει κάτι που δεν του ταιριάζει. Ακόμη όμως και οι προικισμένοι μικροί αθλητές, δυσκολεύονται συχνά να συνδυάσουν τις αυξημένες απαιτήσεις του αθλήματος με τις υπόλοιπες σχολικές και κοινωνικές υποχρεώσεις τους και συχνά καταπονούνται ψυχικά και σωματικά στην προσπάθεια να επιτύχουν τη νίκη με κάθε κόστος.

Πως να επιλέξετε το άθλημα που ταιριάζει στο παιδί σας;
Η επιλογή του αθλήματος έχει ιδιαίτερη βαρύτητα και σημασία. Αυτό γιατί μπορεί η λάθος επιλογή να αποθαρρύνει και να απομακρύνει το παιδί από την θέληση να ασχοληθεί με τον αθλητισμό. Η επιλογή και η απόφαση φυσικά δεν είναι κάτι που θα κάνουνε μόνοι τους οι γονείς, αλλά θα πρέπει να έρθει μετά από συζήτηση με το παιδί.

Καλό είναι οι γονείς να μην υποτιμούν την άποψη και τη γνώμη του παιδιού σχετικά με τα αθλήματα. Μέσα από τη συζήτηση θα καταλάβει ο γονιός ότι το παιδί του έχει προτίμηση και ξέρει πολλά πράγματα σχετικά με το άθλημα που πραγματικά προτιμά. Επίσης θα πρέπει να παρατηρήσουν εάν το παιδί τους έχει κάποιο ιδιαίτερο ταλέντο π.χ. ρίχνει πολύ καλά καλάθια στο μπάσκετ, έτσι θα μπορούσαν να στρέψουν το ενδιαφέρον του παιδιού στο συγκεκριμένο άθλημα. Επιπλέον θα μπορούσαν να συζητήσουν σχετικά με τον καθηγητή Φυσικής Αγωγής του παιδιού τους, ο οποίος είναι αρμόδιος να λύσει κάθε απορία και να δώσει κάποια σωστή καθοδήγηση σχετικά με την επιλογή του αθλήματος.

Υπάρχουν επικίνδυνα και ακίνδυνα αθλήματα;
Όλα τα αθλήματα είναι ωφέλιμα, υπό την προϋπόθεση να διεξάγονται υπό την επίβλεψη κατάλληλα εκπαιδευμένου γυμναστή-προπονητή, μετά από σωστή προετοιμασία και εφόσον τηρούνται με αυστηρά οι κανονισμοί ασφαλείας.

Υπάρχουν αθλήματα όπως η κολύμβηση όπου γυμνάζεται αρμονικά όλο το σώμα και ευνοείται η ομαλή ανάπτυξη του μυοσκελετικού συστήματος με ισομετρικό τρόπο, χωρίς κραδασμούς και ακραίες καταπονήσεις των αρθρώσεων, γεγονός που μειώνει την πιθανότητα ορθοπεδικών προβλημάτων, ενώ σε άλλα όπως η άρση βαρών ή η κωπηλασία χρειάζεται ειδική προσοχή προκειμένου να αποφευχθούν τραυματισμοί και μόνιμα προβλήματα κατά την ενήλικο ζωή. Τα δε ομαδικά αθλήματα συνδέονται με μεγαλύτερο ποσοστό οξέων τραυματισμών σε σχέση με τα ατομικά.

Αυτό πάντως που πρέπει να τονιστεί είναι ότι όλα τα αθλήματα είναι σχετικά ασφαλή εφόσον αποφεύγονται οι υπερβολές. Ο πρωταθλητισμός αποτελεί ιδιαίτερη περίπτωση και προϋποθέτει συνεχή επίβλεψη από εξειδικευμένο προπονητή και ιατρική ομάδα προκειμένου να εξασφαλιστεί πάνω από όλα η υγεία του παιδιού.

πηγή:tlife.gr

Προσοχή στον ήλιο

Αντίθετα με ό,τι πιστεύαμε για χρόνια, ο ήλιος δεν είναι φίλος, αλλά εχθρός. Ιδιαίτερα για τα παιδιά και το ευαίσθητο δέρμα τους. Προστατέψτε τα λοιπόν σωστά και χαρείτε μαζί τους το καλοκαίρι.

Περιμέναμε όλοι έναν ολόκληρο χειμώνα για να έρθει η εποχή των διακοπών, της ξεγνοιασιάς, της θάλασσας, του ήλιου. Και θέλουμε να τη χαρούμε όσο περισσότερο γίνεται. Όμως, σε καμιά περίπτωση δεν πρέπει να χαλαρώσουμε τόσο που να ξεχάσουμε τις παγίδες που κρύβει ο ήλιος για μεγάλους και παιδιά. Όλες οι μελέτες επιβεβαιώνουν πλέον ότι η πρόωρη γήρανση σχετίζεται άμεσα με τη χρόνια έκθεση στον ήλιο, ενώ η εμφάνιση μελανώματος (ενός πολύ επιθετικού καρκίνου του δέρματος) σχετίζεται με τον αριθμό των ηλιακών εγκαυμάτων που έχει υποστεί κάποιος στην παιδική του ηλικία. Άλλωστε, υπολογίζεται ότι το 50-80% της συνολικής έκθεσης στον ήλιο ενός ανθρώπου συμπληρώνεται μέχρι την ηλικία των 18 ετών. Το δέρμα των παιδιών είναι ιδιαίτερα ευαίσθητο και μπορεί πολύ εύκολα να πάθει σοβαρές βλάβες από την ηλιακή ακτινοβολία. Προστατέψτε το φροντίζοντας να φοράνε πλατύγυρο καπέλο, γυαλιά, άνετα βαμβακερά ρούχα που καλύπτουν το μεγαλύτερο μέρος του σώματος και βέβαια αντιηλιακό όχι μόνο όταν παίζουν στην παραλία, αλλά και στον κήπο, στην παιδική χαρά ή στο προαύλιο του σχολείου.

Βλάβες από τον ήλιο

• Οι βραχυπρόθεσμες

Μαύρισμα: Για πολλά χρόνια το θεωρούσαμε ένδειξη υγείας και ομορφιάς. Πλέον όμως γνωρίζουμε ότι δεν υπάρχει «ασφαλής ηλιοθεραπεία». Στην πραγματικότητα, το μαύρισμα είναι μια ένδειξη ότι το δέρμα έχει υποστεί βλάβη και προσπαθεί να αυτοπροστατευτεί. Η ακτινοβολία UV κινητοποιεί το δέρμα για να παράγει περισσότερη μελανίνη, η οποία το προστατεύει από τη φθορά. Στη συνέχεια, το έξτρα χρώμα θα φύγει, αλλά η βλάβη θα παραμείνει. 

Έγκαυμα: Η υπερέκθεση στον ήλιο μπορεί να «κάψει» το δέρμα, το οποίο κοκκινίζει, τσούζει και πονάει. Σε πιο βαριές περιπτώσεις εκτεταμένου εγκαύματος παρουσιάζεται αφυδάτωση, ηλεκτρολυτικές διαταραχές, επιμόλυνση του δέρματος και πυρετός. Τότε ο ασθενής πρέπει να νοσηλευτεί. Γενικά, πρέπει να ζητήσει ιατρική βοήθεια για εκτίμηση της κατάστασης. Μέχρι τότε, καλό είναι να πάρει κάποιο αναλγητικό, να πίνει αρκετά υγρά και να χρησιμοποιεί κάποιο τοπικό σκεύασμα για το δέρμα.
Θερμοπληξία: Συμβαίνει όταν το σώμα υπερθερμαίνεται εξαιτίας της υπερβολικής έκθεσης στο ήλιο. Τα συμπτώματα περιλαμβάνουν πονοκέφαλο, εμετούς και πυρετό. Στην περίπτωση που νιώσετε ότι πάθατε θερμοπληξία, πηγαίνετε το συντομότερο δυνατό σε δροσερό μέρος και πιείτε άφθονο νερό. Αν ανεβάσετε πυρετό (πάνω από 39°C) και νιώσετε το δέρμα ξερό και ερεθισμένο, συμβουλευτείτε γιατρό.

• Οι μακροπρόθεσμες 

Πρόωρη γήρανση: Η γήρανση του δέρματος είναι αποτέλεσμα των ακτινών UVA που το διαπερνούν προκαλώντας ρυτίδες. Νέες μελέτες μάλιστα έχουν δείξει ότι η επίδραση της ακτινοβολίας UV μπορεί να επηρεάσει επίσης το ανοσοποιητικό σύστημα, αυξάνοντας τον κίνδυνο προσβολής από ιούς και μικρόβια.
Καρκίνος του δέρματος: Αν και η ακριβής αιτία του καρκίνου του δέρματος δεν είναι γνωστή, είναι βέβαιο ότι κάποιοι παράγοντες αυξάνουν τις πιθανότητες ενός ατόμου να νοσήσει. Ένας από αυτούς είναι η έκθεση στην ηλιακή ακτινοβολία.

Όσα πρέπει να ξέρετε για το αντηλιακό
- Πρέπει να το απλώνουμε μισή ώρα πριν την έκθεση στον ήλιο και η επάλειψη να επαναλαμβάνεται κάθε μιάμιση έως δύο ώρες. Το ίδιο ισχύει και για τα αδιάβροχα αντιηλιακά.
- Το αντιηλιακό δεν παρέχει απόλυτη προστασία. Τις μεσημεριανές ώρες (12.00-16.00) απαγορεύεται ρητώς η έκθεση στον ήλιο.
- Η υπεριώδης ακτινοβολία αποτελείται από τις ακτίνες UVΑ, τις UVB και τις UVC. Από αυτές, οι UVC δεν διαπερνούν την ατμόσφαιρα. Οι UVΑ θεωρούνται οι ακτίνες που κυρίως μαυρίζουν και περνούν στις βαθύτερες στιβάδες του δέρματος. Οι UVB προκαλούν κυρίως έγκαυμα. Ο δείκτης προστασίας ενός αντιηλιακού (SPF) αναφέρεται μόνον στις UVB και εκφράζει το χρόνο που χρειάζεται η επιδερμίδα μας για να εμφανίσει ερύθημα (κοκκίνισμα) όταν φοράμε αυτό το αντιηλιακό, σε σχέση με τον χρόνο στον οποίο εμφανίζεται το ερύθημα όταν δεν φοράμε καθόλου αντιηλιακή προστασία. Ένας δείκτης προστασίας 30 πιστοποιεί ότι μπλοκάρεται το 97% της UVB υπεριώδους ακτινοβολίας.
- Δεν έχει ακόμη καθοριστεί δείκτης προστασίας για τις UVΑ, αλλά η επιστημονική κοινότητα έχει συμφωνήσει ότι τα αντιηλιακά πρέπει να παρέχουν προστασία και για αυτές. Αυτά τα αντιηλιακά ονομάζονται «ευρέως φάσματος» (broad spectrum) και παρέχουν προστασία για τις UVA και τις UVB. Ένα «ευρέως φάσματος» αντιηλιακό με δείκτη προστασίας τουλάχιστον 15 είναι το κατάλληλο για μεγάλους και παιδιά. Σύμφωνα με την Αμερικανική Ακαδημία Δερματολογίας οποιοδήποτε αντιηλιακό με μικρότερο δείκτη είναι απλά… άχρηστο.
- Το αντιηλιακό πρέπει να απλώνεται σε κάθε εκατοστό εκτεθειμένου δέρματος –ακόμα και στις πατούσες, στα αυτιά και στο σβέρκο. Η ποσότητα πρέπει να είναι αρκετή για να σχηματίσει ένα αρκετά παχύ στρώμα (υπολογίστε περίπου 30 γραμμάρια τη φορά, δηλαδή όση ποσότητα χωράει μέσα σε ένα ποτήρι-σφηνάκι), το οποίο στη συνέχεια αλείφετε προσεχτικά μέχρι να απορροφηθεί.
- Ένα σημείο που συχνά ξεχνάμε ότι χρειάζεται επίσης προστασία από τον ήλιο είναι τα χείλη. Στο εμπόριο θα βρείτε ειδικά προϊόντα σε μορφή στικ.
- Η αντιηλιακή προστασία πρέπει να θεωρείται πρόληψη σοβαρών ασθενειών και όχι απλή εφαρμογή ενός καλλυντικού.

Καταρρίψτε τους μύθους για τον ήλιο

• Εάν βάλουμε πολύ αντιηλιακό, μπορούμε να καθόμαστε στον ήλιο όσο θέλουμε.

ΜΥΘΟΣ. Τα αντιηλιακά απορροφούν ή αντανακλούν την υπεριώδη ακτινοβολία, η οποία είναι αόρατες ακτίνες του ήλιου που προκαλούν έγκαυμα και άλλες βλάβες στο δέρμα. Τα αντιηλιακά προσφέρουν προστασία, αλλά δεν μπλοκάρουν όλες τις υπεριώδεις ακτίνες. Γι’ αυτό, δεν μπορούν να αντικαταστήσουν τα υπόλοιπα μέτρα προστασίας.

• Εάν είμαστε ήδη μαυρισμένοι, δεν χρειαζόμαστε αντιηλιακό.

ΜΥΘΟΣ. Όλοι χρειαζόμαστε αντιηλιακό, είτε βρισκόμαστε στην πρώτη μέρα των διακοπών είτε στην τελευταία. Το ίδιο ισχύει και για όσους έχουν παρατηρήσει ότι δεν καίγονται όσο κι αν καθίσουν στον ήλιο.

• Τα λευκά ρούχα αντανακλούν το ηλιακό φως και το απορροφούν λιγότερο από τα σκούρα.

ΜΥΘΟΣ. Τα σκούρα ρούχα απορροφούν τις υπεριώδεις ακτίνες και προστατεύουν καλύτερα από τα ανοιχτόχρωμα. Επίσης, τα στεγνά ρούχα προστατεύουν καλύτερα από τα υγρά, που κολλούν στο δέρμα και επιτρέπουν την υπεριώδη ακτινοβολία να περάσει. Το είδος του υφάσματος παίζει σημαντικό ρόλο. Τα υφάσματα με πυκνή ύφανση, όπως το ντένιμ, προστατεύουν περισσότερο από αυτά με αραιή, όπως τα πλεκτά. Για να διαπιστώσετε πόσο σας προστατεύει το ρούχο από την ηλιακή ακτινοβολία, βάλτε το μπροστά στο φως και δείτε πόσο περνάει από μέσα του. Όσο λιγότερο περνά, τόσο περισσότερο σας προστατεύει. Σύμφωνα με πρόσφατες ευρωπαϊκές μελέτες, το 52% των καλοκαιρινών υφασμάτων που εξετάστηκαν είχαν δείκτη προστασίας (UPF) κάτω από 30. Η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει συντάξει κάποιες οδηγίες για την κατασκευή ενδυμάτων που παρέχουν προστασία από την υπεριώδη ακτινοβολία. Αυτό θα αναγράφεται και στην ετικέτα κάθε ενδύματος. Ένα συνηθισμένο λευκό βαμβακερό φανελάκι έχει δείκτη προστασίας 3-10. Το συμπέρασμα είναι ότι πρέπει να φοράμε αντιηλιακό πριν ντυθούμε.

• Το σκούρο δέρμα χρειάζεται λιγότερη προστασία από τον ήλιο.

ΜΥΘΟΣ. Οποιοσδήποτε μπορεί να αναπτύξει καρκίνο του δέρματος. Ακόμη κι ένα άτομο με σκούρο δέρμα. Γι’ αυτό, οι γιατροί συνιστούν να προφυλάσσονται όλοι από τον ήλιο, ανεξάρτητα από τον τύπο του δέρματός τους.

• Τα σκούρα γυαλιά ηλίου προστατεύουν καλύτερα από τις υπεριώδεις ακτίνες.

ΜΥΘΟΣ. Το χρώμα των γυαλιών δεν έχει σχέση με την προστασία που προσφέρουν από τον ήλιο. Στην πραγματικότητα, δεν θα μπορέσετε να δείτε καμιά διαφορά ανάμεσα στα γυαλιά που ανακόπτουν τις υπεριώδεις ακτίνες και σε αυτά που τις αφήνουν να περάσουν. Καλύτερα αναζητήστε την ετικέτα του κατασκευαστή που αναγράφει ότι αυτά τα γυαλιά αποκλείουν το 99% ή το 100% της υπεριώδους ακτινοβολίας. Ακόμα, προσέξτε να εφαρμόζουν καλά στο πρόσωπό σας ή στο πρόσωπο του παιδιού.

• Όταν έχει συννεφιά δεν χρειάζεται να βάζουμε αντιηλιακό.

ΜΥΘΟΣ. Το 90% της υπεριώδους ακτινοβολίας περνά μέσα από τα σύννεφα, γι’ αυτό είναι απαραίτητο να φοράμε αντιηλιακό και τις συννεφιασμένες μέρες.

πηγή:in.gr 

Πάνω από 5.000 κλήσεις στη γραμμή SOS από γυναίκες-θύματα βίας σε ένα χρόνο

Περισσότερες από 5.000 κλήσεις και 37 ηλεκτρονικά μηνύματα έχει λάβει η Γενική Γραμματεία Ισότητας των Φύλων στον ένα χρόνο λειτουργίας τής τηλεφωνικής γραμμής SOS 15900, εθνικής εμβέλειας, για την άμεση συμβουλευτική υποστήριξη γυναικών- θυμάτων βίας.

Σύμφωνα με τα στοιχεία που έδωσε η Γ.Γ. Ισότητας των Φύλων, επί συνόλου των κλήσεων, δηλαδή 5.089 κλήσεις, οι 3.955 (76%) αφορούν σε καταγγελίες περιπτώσεων έμφυλης βίας.

Από αυτές, οι 2.958 κλήσεις (75%) αφορούν σε καταγγελίες των ιδίων των κακοποιημένων γυναικών, ενώ οι 997 κλήσεις (25%) αφορούσαν σε καταγγελίες από τρίτα πρόσωπα (κυρίως από φίλους/ες 25%, γονείς 19%, άλλους συγγενείς 17%, αδελφός/ή 11%, γείτονας 10% και άλλα άτομα (14%).

Από τις 2.958 κλήσεις που αφορούν σε καταγγελίες των ίδιων των κακοποιημένων γυναικών, οι 2.448 κλήσεις (83%) αφορούν περιπτώσεις ενδοοικογενειακής βίας από σύζυγο/σύντροφο, οι 87 κλήσεις (3%) σεξουαλικής παρενόχλησης, οι 46 κλήσεις (2%) για βιασμό, οι 4 κλήσεις (0,1%) για πορνεία και 1 κλήση (0%) για trafficking, ενώ 272 κλήσεις (9%) αφορούσαν σε καταγγελία άλλων μορφών βίας, πέραν των παραπάνω.

Από τις 2.958 γυναίκες που κάλεσαν τη γραμμή, οι 1.897 (64%) είναι μητέρες.

Τα αιτήματα των γυναικών που καλούν στην τηλεφωνική γραμμή αναφέρονται στην ψυχοκοινωνική στήριξη 1.396 κλήσεις (47%), σε νομική συμβουλευτική 922 κλήσεις (31%), σε νομική βοήθεια 461 κλήσεις (15,6%), στην αναζήτηση φιλοξενίας 262 κλήσεις (9%), στην αναζήτηση εργασίας 102 κλήσεις (3%).

Αλλάζει το προφίλ των θυμάτων

Το προφίλ των γυναικών - θυμάτων βίας δύσκολα μπορεί να αποκτήσει συγκεκριμένα χαρακτηριστικά και από τα στοιχεία προκύπτει ότι δεν ισχύουν τα παλαιότερα στερεότυπα τού τύπου «νέα, χαμηλού εισοδήματος ή άνεργη, και δίχως μόρφωση».

Από τις γυναίκες-θύματα βίας, που απάντησαν στην ερώτηση σχετικά με την εργασιακή τους κατάσταση στην αγορά εργασίας, φαίνεται ότι:

• 31% είναι απασχολούμενες (από τις οποίες το 12% αυτοαπασχολούμενες)
• 33% είναι άνεργες (από τις οποίες το15% μακροχρόνια άνεργες) και
• 13% είναι ανενεργές.Από τις γυναίκες-θύματα βίας που απάντησαν στην 

ερώτηση σχετικά με την οικογενειακή τους κατάσταση φαίνεται ότι:

• 50% είναι έγγαμες
• 9% είναι άγαμες
• 8% σε διάσταση
• 6% διαζευγμένες
• 2% χήρες.

Από τις γυναίκες που απάντησαν στην ερώτηση σχετικά με το ποια είναι η ηλικία τους φαίνεται ότι:

• 3% είναι νέες από 15 έως 24 ετών
• 25% είναι ηλικίας 25 έως 39 ετών
• 29% είναι 40 έως 54 ετών
• 11% είναι 55-64 ετών και
• 5% είναι από 65 ετών και άνω.

Από τις γυναίκες που απάντησαν στην ερώτηση σχετικά με το μορφωτικό επίπεδο φαίνεται ότι:

• 0,2% είναι τυπικά αναλφάβητες
• 11% έχουν ολοκληρώσει την πρωτοβάθμια ή κατώτερη δευτεροβάθμια εκπαίδευση
• 10% την ανώτερη δευτεροβάθμια εκπαίδευση
• 6% τη μεταδευτεροβάθμια εκπαίδευση μη τριτοβάθμιου επιπέδου και
• 15 % την τριτοβάθμια εκπαίδευση.

Από το σύνολο των γυναικών που κάλεσαν στην τηλεφωνική γραμμή προκύπτει ότι:

• 73% είναι Ελληνίδες
• 10% είναι μετανάστριες
• 1% ανήκουν σε μειονότητες
• 1% είναι Α.με.Α.

Επιπλέον, για την οικονομική τους κατάσταση οι γυναίκες - θύματα την περιγράφουν στην αντίστοιχη ερώτηση ως κακή (23%), ενώ το 18% την αναφέρει ως μέτρια και το 12% ως καλή.

Τέλος, σημειώνεται ότι η λειτουργία της γραμμής προβλέπεται να ενισχυθεί άμεσα από την έναρξη λειτουργίας των Συμβουλευτικών Κέντρων της Γενικής Γραμματείας Ισότητας των Φύλων στις πόλεις Αθήνα (Πολύκεντρο), Θεσσαλονίκη, Πειραιάς, Πάτρα, Ηράκλειο, Λαμία, Λάρισα και Τρίπολη, για τα οποία έχει ήδη επιλεγεί -μέσω ΑΣΕΠ- το επιστημονικό προσωπικό, που θα τα στελεχώσει.

πηγή:news.in.gr 

Μήπως περνάει ερωτική απογοήτευση;

Τα περισσότερα παιδιά στην εφηβεία περνάνε ερωτική απογοήτευση από το ταίρι τους. Η ψυχολόγος Αλεξάνδρα Καππάτου συμβουλεύει τους γονείς πως να βοηθήσουν τα παιδιά του να σταθούν και πάλι στα πόδια τους...

H ερωτική απογοήτευση είναι αρκετά συχνό φαινόμενο στην εφηβεία, γιατί ναι μεν πολλά παιδιά χωρίζουν συναινετικά όταν βαρεθούν, αρκετά όμως χωρίζουν με πρωτοβουλία του άλλου. Έτσι, ο ένας από τους δύο νιώθει εγκαταλειμμένος και βιώνει την απόρριψη. Bέβαια, κατά έναν τρόπο απογοήτευση υπάρχει και στους “συναινετικούς” χωρισμούς, γιατί ο έρωτας χάνει τη γοητεία του και το άλλο πρόσωπο απομυθοποιείται.

H απογοήτευση όμως πονάει πιο πολύ όταν ο ένας από τους δύο εξακολουθεί να βρίσκει το πρώην ταίρι του αναντικατάστατο και επιθυμητό. Kαι παρότι η απογοήτευση αυτή είναι συχνά αναμενόμενη στις εφηβικές σχέσεις, η πρόγνωση δεν πρέπει επ’ ουδενί να κάνει τους γονείς να «πλαγιοκοπούν» την πρώτη ερωτική σχέση των παιδιών τους σαν Kασσάνδρες. Δε βοηθά να προβλέπουν ότι θα απογοητευτούν και να τους κάνουν προκαταβολικά πλύση εγκεφάλου – λόγου χάρη, «αυτό που νιώθεις είναι κάτι ασήμαντο», «είναι μια περαστική ανοησία» κ.λπ.

O έφηβος πρέπει να χαρεί αυτή την πρώτη ερωτική του σχέση και –δυστυχώς– όταν έρθει η ώρα, και να απογοητευτεί από αυτήν. Aν η ερωτική απογοήτευση έρθει, τότε το παιδί μας θα την αντιμετωπίσει όπως και κάθε άλλη απογοήτευση της ζωής με όπλο το κουράγιο του, τη βοήθεια των φίλων του και ίσως τη δική μας.

Συμβουλές της ψυχολόγου...

- Aποφύγετε όσο μπορείτε να κάνετε κριτική στον έφηβό σας για τις επιλογές του, γιατί σε αυτή τη φάση έχει δεχτεί ένα καίριο πλήγμα. O ερωτευμένος δίνει εξαιρετική αξία στο πρόσωπο που αγαπά και κατά συνέπεια η εγκατάλειψή του από αυτό δε σημαίνει απλώς «με απέρριψε ο τάδε», αλλά «με απέρριψε όλη η ζωή». Tο παιδί νιώθει πολύ ευάλωτο και αισθάνεται από ασήμαντο έως ανύπαρκτο. Tονώστε όσο μπορείτε την αυτοπεποίθησή του με έμμεσο τρόπο.

- Aφήστε τον έφηβο να σας μιλά όσο θέλει για το πρόβλημά του, αν το επιθυμεί. Aκούτε τον προσεκτικά, χωρίς να θεωρείτε ότι θέλει απαραίτητα να του μιλήσετε κι εσείς. Tις περισσότερες φορές έχει απλώς ανάγκη από τα αφτιά σας και όχι τις απόψεις σας.

- Aν το παιδί θέλει στήριξη για να ξεπεράσει την απογοήτευση που νιώθει, προτρέψτε το να έχει ασχολίες που θα το τονώσουν και θα απομακρύνουν τη σκέψη του από το συγκεκριμένο πρόσωπο, όπως τον αθλητισμό, την παρέα με τους φίλους του κ.λπ. Tα παιδιά σε τέτοιες φάσεις καλό είναι να μη μένουν μόνα, βυθισμένα στις σκέψεις τους. Πιθανόν μέσα στη θλίψη του το παιδί να παρασυρθεί σε ενέργειες που κάτω από κανονικές συνθήκες θα απέρριπτε. Aυτή την περίοδο είναι ευάλωτο σε όλα.

- Aν έχετε την οικονομική δυνατότητα, ένα ταξιδάκι θα βοηθούσε πάρα πολύ το παιδί σας. O λόγος είναι ότι το μυαλό του θα πλημμύριζε από νέες και διαφορετικές εντυπώσεις, οι οποίες θα παραμέριζαν με μεγαλύτερη ευκολία την εικόνα του προσώπου που του έχει γίνει έμμονη ιδέα.

- Mην πιέσετε το παιδί να αντικαταστήσει βιαστικά το πρόσωπο που αποχώρησε από τη ζωή του με ένα οποιοδήποτε άλλο πρόσωπο. Oι συγκρίσεις μπορεί να φέρουν το αντίθετο αποτέλεσμα. Aν το ίδιο το παιδί όμως βρίσκει σαν γιατρικό την αντικατάσταση με άλλο πρόσωπο, μην παρεμβαίνετε. Πιθανόν το νέο πρόσωπο να λειτουργεί θετικά.

- Aναζητήστε τη βοήθεια ειδικού αν διαπιστώσετε ότι ο χωρισμός αυτός γίνεται στο παιδί σας έμμονη ιδέα για καιρό, έχει αλλάξει συμπεριφορά, κλείνεται στον εαυτό του ή απειλεί να βλάψει όποιον ή όποια τον εγκαταλείψει, έχει αρχίσει να πίνει κρυφά αλκοόλ ή πέφτουν οι βαθμοί, αποφεύγει τις κοινωνικές επαφές, δείχνει αυτοκαταστροφικές τάσεις κ.λπ. Kαμιά φορά, δηλαδή, η ερωτική απογοήτευση μπορεί να πυροδοτήσει απρόβλεπτες αντιδράσεις στον έφηβο που ίσως τον βλάψουν, κυρίως αν είναι εξαιρετικά ευαίσθητος ή αντιμετωπίζει και άλλα προβλήματα τη συγκεκριμένη περίοδο.
πηγή:tlife.gr

Πώς να μιλήσω στο παιδί για την οικονομική κρίση;

Τα παιδιά βιώνουν την ανησυχία και το άγχος των μεγάλων μέσα από τις συζητήσεις και βέβαια από τις περικοπές δαπανών τις οποίες υποχρεώνονται οι γονείς να αποφασίζουν.

Πως να τους εξηγήσεις την κατάσταση χωρίς να επηρεάσεις αρνητικά την ψυχολογία τους;

Τι λέει Ψυχοπαιδαγωγική Σύμβουλος, Χρυσούλα Μαυράκη;


- Τα παιδιά θα πρέπει να είναι ενήμερα και συμμέτοχα, αλλά στο βαθμό που επιτρέπει η ηλικία και η αντίληψή τους.

- Τους λέμε πάντα την αλήθεια, αλλά με τρόπο που να τα βοηθά να κατανοήσουν το νόημα των λόγων μας και να μην παρανοήσουν το μέγεθος και την σπουδαιότητα του προβλήματος γιατί τότε μπορεί να μεγαλοποιήσουν τον κίνδυνο και να τρομάξουν με δυσάρεστα για την ψυχική τους κατάσταση αποτελέσματα.

- Εξηγούμε στα παιδιά ότι η δυσκολία στα οικονομικά είναι κάτι που αντιμετωπίζουν όλα τα νοικοκυριά, για να μην θεωρήσουν ότι μόνον εμείς και από δική μας υπαιτιότητα τη βιώνουμε, αναπτύσσοντας αισθήματα επιθετικά, αφού άλλοι είναι μια χαρά, ενώ εμείς δυσκολευόμαστε (θεωρία σχετικής αποστέρησης).

- Τους εξηγούμε, επίσης, ότι αυτό είναι προσωρινό και θα ξεπεραστεί, με προσπάθεια και αυτοσυγκράτηση, δίνοντας μία αισιόδοξη προοπτική, που αν λείψει, θα δημιουργήσει στα παιδιά αίσθημα ανασφάλειας, απαισιοδοξίας και παραίτησης.

- Μπορεί σήμερα να μην έχουμε χρήματα για ένα νέο παιχνίδι, αυτό δεν σημαίνει, όμως, ότι δεν θα έχουμε ποτέ. Αν το παιδί επιθυμεί κάτι διακαώς ή αν το χρειάζεται οπωσδήποτε, το διαβεβαιώνουμε ότι με την πρώτη ευκαιρία θα το αγοράσουμε και θα δώσουμε προτεραιότητα στις ανάγκες και όχι στα περιττά.

Η πολυτέλεια, βέβαια, είναι το αλατοπίπερο της ζωής και ως πολυτέλεια ορίζουμε το μη αναγκαίο, το περιττό. Καλό, είναι, όμως, μέσα από τη δύσκολη αυτή περίοδο που διανύουμε να διδάξουμε στα παιδιά ότι η εξάρτηση από την κατανάλωση, τα πολλά, άχρηστα πράγματα και η αγορά αγαθών που μας γεμίζουν μόνον για μισή ώρα και μετά τα βαριόμαστε δεν είναι ούτε σωστός τρόπος ζωής ούτε σωστή διαχείριση ενέργειας και κόπου.

Η κρίση μας φέρνει πιο κοντά!
Μία βόλτα στο πάρκο, επιτραπέζια παιχνίδια με συμμετοχή όλης της οικογένειας, αυτοσχέδια παιχνίδια και διασκεδαστικές κατασκευές είναι προτιμότερα από ένα πανάκριβο διαφημιζόμενο παιχνίδι που χάνει τη γοητεία του μόλις, σχεδόν αγορασθεί. Ας χρησιμοποιήσουμε την κρίση ως ευκαιρία για αληθινά μαθήματα οικιακής οικονομίας και αυθεντικής και γνήσιας οικογενειακής επικοινωνίας!

πηγή:tlife.gr

Απεξάρτηση για τα «κολληµένα» τού PC

«Μαμά, αύριο έχουμε να πάμε στο σχολείο πληροφορίες για τον Μάρκο Μπότσαρη!». Όταν εγώ ήμουν στο δημοτικό, η απάντηση που θα έπαιρνα θα ήταν: «Φέρε την εγκυκλοπαίδεια να ψάξουμε»! Σήμερα, φαντάζομαι ότι ένα παιδί που θα έκανε την παραπάνω δήλωση στους δικούς του γονείς θα άκουγε: «Μπες στο Ίντερνετ να ψάξουμε... ». Κι αυτό, βέβαια, είναι και το αναμενόμενο, καθώς το Διαδίκτυο είναι ένα ανεκτίμητο εργαλείο ενημέρωσης, γνώσης, ψυχαγωγίας, ακόμη και κοινωνικοποίησης. Ποιος θα φανταζόταν, όμως, ότι θα έφτανε μια ημέρα που οι γονείς θα πίεζαν τα παιδιά τους να βγουν από το Ίντερνετ, που θα διαπραγματεύονταν τις ώρες που θα τα άφηναν να «σερφάρουν» και που θα έφταναν ακόμη και να ανησυχούν, επειδή παραμελούν όλα τα υπόλοιπα για να παίζουν ένα παιχνίδι συνδεδεμένα στο Διαδίκτυο; Σύμφωνα με τους ειδικούς, η ημέρα αυτή έχει φτάσει προ πολλού, καθώς πολλά παιδιά -κυρίως αγόρια- στην εφηβεία ή και λίγο μετά τα 20 παρουσιάζουν σημάδια υπερβολικής ενασχόλησης, ακόμη και «εθισμού», με το Διαδίκτυο. Μάλιστα, στη Μονάδα Εφηβικής Υγείας (M.E.Y.) της Β΄ Παιδιατρικής Κλινικής του Πανεπιστημίου Αθηνών του Νοσοκομείου Παίδων «Π. & Α. Κυριακού», παρακολουθούνται ήδη 40 έφηβοι που παρουσιάζουν σημάδια «εθισμού» στο Διαδίκτυο.

Νούμερα που σοκάρουν
Διεθνή ερευνητικά στοιχεία δείχνουν ότι στην Ελλάδα το 1% των εφήβων έχει εθιστεί στη χρήση του Διαδικτύου, ενώ στη Νορβηγία το 1,98%, στην Κίνα το 2,4% και στην Κορέα το 14%. Στη χώρα μας ειδικά, η έρευνα της Μονάδας Εφηβικής Υγείας (M.E.Y.) της Β΄ Παιδιατρικής Κλινικής του Πανεπιστημίου Αθηνών στο Νοσοκομείο Παίδων «Π. & Α. Κυριακού» το 2007 σε δείγμα 897 εφήβων, ηλικίας κατά μέσο όρο 15 ετών, που ζούσαν στην Αττική, έδειξε τα εξής:
› Το 12,8% παρουσίαζε περιοδικά ή συχνά προβλήματα σχετικά με την κατάχρηση του Διαδικτύου και το 1% ήταν «εθισμένο» στο Διαδίκτυο.
› Ο πιο συχνός λόγος χρήσης του Διαδικτύου ήταν τα διάφορα παιχνίδια.
› Το 4,2% του δείγματος είχε δεχθεί απειλές μέσω του Διαδικτύου.
› Το 53,4% χρησιμοποιούσε ήδη το Διαδίκτυο για διάστημα μεγαλύτερο του έτους.
› Το 26% το χρησιμοποιούσε καθημερινά και το 8% για περισσότερες από 20 ώρες εβδομαδιαίως.
› Τα αγόρια χρησιμοποιούσαν το Διαδίκτυο σημαντικά περισσότερο από τα κορίτσια.

Γιατί «μπαίνουν» τα παιδιά στο Ίντερνετ;
Για τα παιδιά, όπως και για τους ενηλίκους, το Διαδίκτυο είναι ένας τεράστιος χώρος ενημέρωσης και επιμόρφωσης, επικοινωνίας και κοινωνικοποίησης (chat, e-mail κλπ.), αλλά και ψυχαγωγίας (με κυριότερο τέτοιο μέσο τα παιχνίδια που παίζονται online). Για το πρόβλημα της υπερβολικής ενασχόλησης ευθύνονται συνήθως τα παιχνίδια που παίζονται online (ο «παίκτης» χρειά­ζεται να είναι συνδεδεμένος στο Διαδίκτυο). Στα παιχνίδια αυτά -λέγονται M.M.O. (Μassive Multiplayer Online) και συνήθως ανήκουν στην κατηγορία των R.P.G. (Role Playing Games), όπως τα δημοφιλή «World of Warcraft» και «Lineage»-, κάθε παίκτης επιλέγει ένα χαρακτήρα-ήρωα, που τον εξελίσσει όσο περισσότερο παίζει. Έτσι, το παιδί «αναγκάζεται» να παίζει όσο περισσότερο μπορεί, ώστε να φτάσει στα υψηλότερα επίπεδα που έχει επιλέξει και, παράλληλα, να βρίσκεται συνδεδεμένο στο Διαδίκτυο πολλές ώρες και κυρίως εκείνες που έχουν επιλέξει και οι υπόλοιποι παίκτες-χρήστες να βρίσκονται online (συνδεδεμέ­νοι), για να παίξουν όλοι μαζί, συ-χνά ως «συμμορία», αντιμέτωποι με άλλους.

Πότε να ανησυχήσετε
Υπάρχουν κάποιες ενδείξεις που μπορούν να σας υποψιάσουν ότι το παιδί σας μπορεί να είναι ακόμη και εξαρτημένο από το Διαδίκτυο. Τέτοιες είναι: › Ο υπερβολικός χρόνος ενασχόλησης με τον υπολογιστή. › Η παραμέληση των υποχρεώσεων και των άλλων ασχολιών του. › Η απότομη πτώση των σχολικών του επιδόσεων. › Η απομόνωση. › Ο περιορισμένος χρόνος που περνά με τους φίλους και την οικογένειά του. › Η ­επι­θετικότητα. ›Η αδιαφορία για πράγματα που παλιά το ευχαριστούσαν. › Σωματικά συμπτώματα, όπως πονοκέφαλοι, ξηροφθαλμία κ.ά.
Όταν το πρόβλημα γίνεται μόνιμο, θα παρατηρήσετε ότι το παιδί θα μιλά μόνο για το Διαδίκτυο, θα θέλει να περνά όλο και περισσότερο χρόνο στο Ίντερνετ, δεν θα μπορεί να ορίσει το χρόνο που θα παραμένει «δικτυωμένο», θα έχει άγχος, έμμονες σκέψεις ή ακόμη και όνειρα που θα αφορούν το Ίντερνετ κ.ά.
Το αποτέλεσμα; Πιθανώς το παιδί να παραμελήσει το σχολείο και τις άλλες του δραστηριότητες (π.χ. ξένες γλώσσες, αθλήματα κλπ.) ή και να τα σταματήσει τελείως, να απομονωθεί από την οικογένεια και τους φίλους, να κλέβει χρήματα από την οικογένεια για να παίζει στα Internet café, να ζει κλεισμένο σε ένα δωμάτιο, να μην τρώει ή, αντίθετα, να παχύνει πάρα πολύ, να αδιαφορεί για την προσωπική του υγιεινή, να μην αλλάζει ρούχα για μέρες, να είναι επιθετικό, ενδεχομένως να μην κοιμάται για ολόκληρα 24ωρα κ.ά.
Το φαινόμενο είναι συχνότερο σε αγόρια στη μέση εφηβεία (15-17 ετών), που μπορεί να προέρχονται από δυσλειτουργικές οικογένειες και πολλές φορές έχουν προβλήματα, όπως κατάθλιψη, υπερκινητικότητα και διάσπαση προσοχής. Ωστόσο, οι ειδικοί δεν μπορούν να είναι πάντα σίγουροι για το αν τα ψυχικά προβλήματα προϋπάρχουν και προδιαθέτουν σε συμπεριφορές εθισμού ή αν εμφανίζονται μετά, ως αποτέλεσμα του «εθισμού».

Πώς αντιμετωπίζεται το πρόβλημα
Καθώς συχνά -τουλάχιστον στις μισές περιπτώσεις- οι έφηβοι αυτοί παρουσιάζουν και άλλα προβλήματα (π.χ. κατάθλιψη, διάσπαση προσοχής και υπερκινητικότητα κ.ά.), οι ειδικοί, ψυχολόγοι και παιδοψυχίατροι, φροντίζουν να αντιμετωπίσουν πρώτα αυτά και, αν το κρίνουν αναγκαίο, χορηγούν και φαρμακευτική αγωγή. Στη συνέχεια, με ψυχολογική υποστήριξη και εκπαίδευση παιδιών και γονέων, προσπαθούν να βοηθήσουν στο να ελεγχθεί και το πρόβλημα του «εθισμού». Όταν, όμως, το πρόβλημα έχει οργανωθεί πλήρως, συχνά ο έφηβος δεν αναγνωρίζει την εξάρτησή του, δεν συνεργάζεται, λέει ψέματα, εξαπατά γονείς και θεραπευτές και φέρεται σαν να είναι εξαρτημένος από ουσίες. Στη χώρα μας, πέρα από την αναζήτηση βοήθειας σε ιδιώτες ψυχολόγους και ψυχιάτρους, οι έφηβοι μέχρι 18 χρονών και οι γονείς τους μπορούν, επίσης, να ζητήσουν βοήθεια στη Μονάδα Εφηβικής Υγείας (Μ.Ε.Υ.) της Β΄ Παιδιατρικής Κλινικής του Πα­νεπιστημίου Αθηνών του Νοσοκομείου Παίδων «Π. & Α. Κυριακού» (Με­σογείων 24, 6ος όροφος, τηλ. για ραντεβού: 210-77.10.824, 10.00-14.00).

Τι να προσέξετε
Αν πάρετε, λοιπόν, την απόφαση να δώσετε στα παιδιά πρόσβαση σε έναν υπολογιστή, θα πρέπει:
● Να ασχολείστε και εσείς με τους υπολογιστές, αφού είναι ο μόνος τρόπος να επιβλέπετε τα παιδιά σας, να τα βοηθάτε να επιλέξουν με τι θα ασχοληθούν στο κομπιούτερ τους και να γνωρίζετε τι ακριβώς κάνουν.
● Να γνωρίσετε τι πραγματικά είναι το Ίντερνετ και να μάθετε να φιλτράρετε τις «πληροφορίες» του, ώστε να βοηθήσετε τα παιδιά σας να συνειδητοποιήσουν ότι όλα όσα βρίσκουν στις σελίδες του δεν είναι αληθινά, αγαθά και ασφαλή, και να μάθουν να ξεχωρίζουν τον πραγματικό από τον «εικονικό» κόσμο.
● Να μην τους απαγορεύετε εντελώς την πρόσβαση στο Διαδίκτυο από τον υπολογιστή του σπιτιού, επειδή, αν δεν μπορούν να το χρησιμοποιήσουν στο σπίτι, θα το κάνουν οπουδήποτε αλλού.
● Να μην αντιμετωπίζετε τον υπολογιστή ως ένα μέσο που θα σας βοηθήσει να κρατάτε τα παιδιά σας απασχολημένα για να μη σας ενοχλούν.
● Να τοποθετήσετε τον υπολογιστή σε ένα σημείο όπου θα μπορείτε, με διακριτικό τρόπο, να παρακολουθείτε τα παιδιά σας όταν τον χρησιμοποιούν, αλλά και να τους δίνετε την ευκαιρία να μοιράζονται μαζί σας ό,τι τα ενδιαφέρει, τα προβληματίζει.
● Να επιλέγετε με προσοχή και να γνωρίζετε τα προγράμματα, αλλά και τα παιχνίδια με τα οποία ασχολούνται. Αν είναι απαραίτητο, ζητήστε τη συμβουλή κάποιου ειδικού.
● Να τους δώσετε να καταλάβουν ότι η χρήση του υπολογιστή πρέπει να γίνεται με μέτρο και να μην παραμελούν τις υπόλοιπες δραστηριότητες, το παιχνίδι, τους φίλους, την ξεκούραση και τα μαθήματά τους. Σύμφωνα με την Αμερικανική Παιδιατρική Εταιρεία, ο χρόνος που αφιερώνουν καθημερινά τα παιδιά σε καθιστικές δραστηριότητες (τηλεόραση, ηλεκτρονικός ­υπολογιστής) δεν πρέπει να ξεπερνά τις δύο ώρες (μάλιστα, κάποιοι πιο «σκληροπυρηνικοί» συστήνουν να περιοριστεί σε μία ώρα).
● Να μη χρησιμοποιείτε τον υπολογιστή και το Διαδίκτυο ως επιβράβευση ή ως τιμωρία.
● Αν παρατηρήσετε περίεργες συμπεριφορές ή υπερβολική χρήση από την πλευρά των παιδιών σας, αναζητήστε βοήθεια.

πηγή:vita.gr

Ένα στα 20 παιδιά προσχολικής ηλικίας εμφανίζει τραυλισμό

Ένα στα είκοσι παιδιά προσχολικής ηλικίας (5%) εμφανίζουν για κάποιο χρονικό διάστημα δυσχέρεια στη ροή της ομιλίας και κάποια από αυτά μπορεί να εδραιώσουν έναν μόνιμο τραυλισμό, ο οποίος να τα συνοδεύει σε όλη τους τη σχολική και ενήλικη ζωή. Οι διαταραχές της ροής της ομιλίας (τραυλισμός) δεν αφορούν μόνον παιδιά, αλλά και ενήλικες. Ο τραυλισμός εκδηλώνεται λεκτικά κυρίως με επαναλήψεις συλλαβών, λέξεων και φράσεων, επιμηκύνσεις φθόγγων και ορισμένες φορές με αντανακλαστικές συσπάσεις (τικ) των μυών του προσώπου και του σώματος.

Συναισθηματικά ο τραυλισμός εκδηλώνεται με αισθήματα ντροπής και απόρριψης, φόβο και αποφυγή της λεκτικής επικοινωνίας. Κοινωνικά τα πρόσωπα που τραυλίζουν μπορεί να γίνουν αντικείμενο κοροϊδίας, απομονώνονται ή αποκλείονται από επαγγελματικές θέσεις.

Στην επιστήμη της λογοθεραπείας η πρόληψη ασκείται σε πολλά επίπεδα: στο πρώτο επίπεδο αποτελεί την ενημέρωση του κοινού, αλλά και ατόμων που έχουν μια σημαντική θέση στην ανατροφή των παιδιών. Σε ένα δεύτερο επίπεδο, η πρόληψη σημαίνει τον έγκαιρο εντοπισμό των διαταραχών λόγου και επικοινωνίας, τέλος σε ένα τρίτο επίπεδο, οι δυσκολίες που έχουν εντοπισθεί θα πρέπει να αντιμετωπισθούν με υψηλού επιπέδου υπηρεσίες για να αποφευχθούν βλαβερές συνέπειες στο μέλλον. Η έγκαιρη αντιμετώπιση μπορεί να προλάβει αυτές τις δευτερογενείς επιπτώσεις.

Με στόχο την ενημέρωση για τις διαταραχές του λόγου , την πρόληψη, τον έγκαιρο εντοπισμό και την αντιμετώπισή τους και με αφορμή την 6η Μαρτίου- Ευρωπαϊκή Ημέρα Λογοθεραπείας , της οποίας το φετινό θέμα είναι «Οι διαταραχές ροής της ομιλίας - τραυλισμός», ο Πανελλήνιος Σύλλογος Λογοπεδικών-Λογοθεραπευτών διοργανώνει από σήμερα έως και το τέλος του μήνα σειρά δραστηριοτήτων σε διάφορες πόλεις της Ελλάδας.

Στο πλαίσιο αυτών των δραστηριοτήτων λογοπεδικοί θα εξετάζουν αύριο παιδιά για την ανίχνευση των διαταραχών του λόγου και της επικοινωνίας στα Κέντρα Ψυχικής Υγείας και τις Ιατροπαιδαγωγικές Υπηρεσίες.

πηγή:real.gr

Πως θα καταλάβεις αν το παιδί σου κάνει χρήση ναρκωτικών;

Πολλές φορές κάποια παιδιά κάνουν χρήση ουσιών και οι γονείς μπορεί να μην το καταλάβουν. Η ψυχολόγος Αλεξάνδρα Καππάτου σε ενημερώνει ποια είναι τα συμπτώματα ενός παιδιού που κάνει ναρκωτικά...

Οι γονείς έχουν μείνει με την αίσθηση ότι αν το παιδί τους έκανε κατάχρηση ουσιών θα τους ζητούσε πολλά χρήματα. Αυτό όμως αληθεύει για πολύ λίγες ουσίες και κυκλοφορούν αρκετές σε προσιτές τιμές, όπως π.χ. με 10 ευρώ ανά δόση.

Άλλοι γονείς είναι ήσυχοι επειδή νομίζουν ότι αν το παιδί τους έπαιρνε ναρκωτικά θα «πονηρεύονταν» σίγουρα θα σύχναζε σε κακόφημα κέντρα ή «θα έβλεπαν το θολωμένο βλέμμα του».

Ωστόσο, πολλές ουσίες και χαπάκια κυκλοφορούν στην πλατεία της γειτονιάς, ακόμα και έξω από το σχολείο του παιδιού. Παράλληλα, κυκλοφορούν ουσίες που δεν «θολώνουν» καθόλου το βλέμμα, αλλά απεναντίας προκαλούν στα παιδιά υπερδιέγερση και ευφορία. Όταν περάσει η επίδρασή τους, το παιδί δεν παρουσιάζει τίποτα ξεχωριστό στην εμφάνιση ή τη συμπεριφορά του.

Οι πιο πολλοί γονείς έχει διαπιστωθεί ότι αντιλαμβάνονται το πρόβλημα περίπου 1-2 χρόνια αφότου έχει ξεκινήσει η περιστασιακή χρήση ναρκωτικών από το παιδί τους. Πολλές φορές μάλιστα δεν αναζητούν αμέσως βοήθεια και έτσι χάνουν άλλα 1-2 χρόνια, συχνά με μάταιες προσπάθειες.

Στην αρχή των πειραμάτων είναι δύσκολο να παρατηρηθούν σημαντικές αλλαγές, αλλά στην πορεία τα συμπτώματα μπορεί να είναι κάποιο από τα εξής...

- Πιθανόν το παιδί να δείχνει προτίμηση προς συγκεκριμένες παρέες και να αποφεύγει χωρίς λόγο κάποιες άλλες πιο συμβατικές.
- Μπορεί να αρχίσει να αποφεύγει τη συντροφιά των γονιών.
- Μπορεί να καπνίζει. Τα περισσότερα παιδιά που καπνίζουν ΔΕΝ παίρνουν ναρκωτικά. Ωστόσο τα περισσότερα παιδιά που παίρνουν ναρκωτικά, συνήθως παράλληλα αρχίζουν και να καπνίζουν.
- Το παιδί έχει γενικά αλλάξει συμπεριφορά, δείχνει απόμακρο, κουρασμένο, παραμελεί την ατομική του καθαριότητα, δεν είναι συνεργάσιμο.
- Παρουσιάζει έντονες διακυμάνσεις στη διάθεσή του.
- Ίσως εμφανίζει έντονη υπνηλία ή αϋπνία.
- «Ξεκόβει» από τους παλιούς του φίλους.
- Κάνει συχνά περίεργα τηλεφωνήματα με αξιοσημείωτη μυστικότητα.
- Τον τελευταίο καιρό λέει αρκετά ψέματα.
- Δείχνει γενικά πιο ευερέθιστο και αμυντικό. Ρίχνει πιο εύκολα τις ευθύνες στους άλλους.
- Συμπεριφέρεται με τρόπο που δείχνει ότι ίσως δεν απορρίπτει πια τη χρήση ναρκωτικών ουσιών.
- Ξαφνικά καπνίζει ανοιχτά στο σαλόνι χωρίς να έχει προηγηθεί καμία συζήτηση επ’ αυτού.
- Έχει τύχει να μπλέξει σε παραβατική συμπεριφορά που οι γονείς απέδωσαν τότε σε κακή σύμπτωση.
- Αν έχει αλλάξει η στάση του απέναντι στο σχολείο, κάνει κοπάνες και πέφτουν οι βαθμοί.
- Κάνει παρέα με μεγαλύτερα ή συνομήλικα παιδιά που οι γονείς έχουν υπόνοιες ότι δεν αποκλείεται να κάνουν χρήση ναρκωτικών.
- Προμηθεύεται φάρμακα που οι γονείς δεν ξέρουν σε τι τα χρειάζεται.
- Έχει τύχει να το δουν να παραπατά ή να μιλάει σαν μεθυσμένο χωρίς να έχει πιει.
- Γελάει και χαχανίζει χωρίς λόγο.
- Έχει κατά καιρούς αποχαυνωμένο βλέμμα.
- Ζητάει πολλά γλυκίσματα.
- Αρχίζει ξαφνικά να χρησιμοποιεί διάφορα αρωματικά στόματος.
- Τα μάτια του είναι κατά καιρούς θολά ή πολύ κόκκινα και οι κόρες είναι άλλοτε πολύ διασταλμένες και άλλοτε πολύ μικρές.
- Ίσως τελειώνουν πολύ γρήγορα τα ποτά στο σπίτι.
- Ζητάει παραπάνω χρήματα ή αντίθετα βρίσκεται με πολλά χρήματα που δεν του τα έχετε δώσει εσείς.
- Χρησιμοποιεί «αργκό» που δεν συνήθιζε παλιά.
- Μήπως κάποιος φίλος, γνώριμος ή καθηγητής του είπε ποτέ στο παρελθόν «για πρόβλημα ναρκωτικών» γενικά στην παρέα του παιδιού του;

Αν ο γονιός έχει ήδη υπόνοιες, θα πρέπει ψύχραιμα και ουδέτερα να κοιτάξει το παιδί του σαν αντικειμενικός παρατηρητής και να αναλογιστεί τα εξής:

Πόσο βέβαιος είναι ο ίδιος πως το παιδί του ΔΕΝ έκανε ποτέ χρήση ναρκωτικών. Με απλά λόγια «βάζει το χέρι του στη φωτιά» ή αφήνει ένα μικρό περιθώριο να πέφτει έξω;

πηγή:tlife.gr

Παιδικό πρωινό: πολύτιμο και αναντικατάστατο

Δεν είναι τυχαίο ότι ο Αγγλικός όρος για το πρωινό (‘breakfast’) σημαίνει ‘σπάσιμο της νηστείας’. Μετά την ολονύκτια νηστεία και αφού έχει καταναλώσει όλη την αποθηκευμένη ενέργεια, ο οργανισμός χρειάζεται νέα εφόδια για να ξεκινήσει την ημέρα του. Φυσικά για τα παιδιά που αναπτύσσονται, το πρωινό έχει ακόμα μεγαλύτερη αξία: πληθώρα μελετών έχει δείξει ότι το πρωινό βοηθά στην καλύτερη ρύθμιση της όρεξης και του σωματικού βάρους, ενισχύει τη συγκέντρωση, τη μνήμη, την καλή συμπεριφορά και την απόδοση στο σχολείο, ενώ βοηθά τα παιδιά να έχουν καλύτερες διατροφικές συνήθειες καθ’ όλη τη διάρκεια της ημέρας.

Τι περιλαμβάνει ένα ισορροπημένο παιδικό πρωινό
Τα δημητριακά σε συνδυασμό με γάλα ή γιαούρτι χαμηλών λιπαρών και φρούτα αποτελούν ένα πολύ καλό πρωινό (σημείωση: μετά τα 2 έτη ένα παιδί δεν χρειάζεται να πίνει πλήρες γάλα). Τα δημητριακά ολικής άλεσης περιέχουν σύνθετους υδατάνθρακες που δίνουν ενέργεια, φυτικές ίνες που προάγουν τον κορεσμό και συμβάλλουν στην καλή λειτουργία του εντέρου και διάφορες βιταμίνες και ιχνοστοιχεία απαραίτητα για την κάλυψη των αναγκών του οργανισμού σε μικροθρεπτικά συστατικά. Το γάλα και το γιαούρτι περιέχουν πρωτεΐνη και ασβέστιο, στοιχεία που βοηθούν στο χτίσιμο των μυών και στην καλή υγεία και ανάπτυξη των οστών και των δοντιών. Τέλος τα φρούτα δίνουν απλούς υδατάνθρακες, βιταμίνες και φυτικές ίνες συμβάλλοντας στην κάλυψη των αυξημένων αναγκών των παιδιών.

Δυστυχώς, πολλά από τα δημητριακά πρωινού που υπάρχουν στο εμπόριο, ειδικά αυτά που απευθύνονται στα παιδιά, περιέχουν αρκετή ζάχαρη και είναι χαμηλά σε φυτικές ίνες. Μια ασφαλής επιλογή είναι η βρώμη (κουάκερ) που δεν περιέχει ζάχαρη και αλάτι και σε συνδυασμό με γάλα χαμηλών λιπαρών, μέλι ή μπανάνα και ξηρούς καρπούς δίνει ένα πλήρες, γευστικό και εξαιρετικά θρεπτικό πρωινό. Από τα υπόλοιπα δημητριακά προτιμότερα είναι εκείνα με τη λιγότερη ζάχαρη και τις περισσότερες φυτικές ίνες. Επίσης τα δημητριακά είναι εκ φύσεως χαμηλά σε λιπαρά, εκτός αν περιέχουν επιπλέον συστατικά όπως η σοκολάτα, οπότε η ένδειξη ‘χαμηλό σε λιπαρά’ που συχνά υπάρχει στο μπροστά μέρος της συσκευασίας, δεν συνεπάγεται αυτόματα ότι το προϊόν είναι διατροφικά ισορροπημένο αν δεν ελεγχθεί πρώτα η συνολική σύσταση.

Μερικές ιδέες για πρωινό:

• Γάλα χαμηλών λιπαρών, δημητριακά ολικής άλεσης και φρούτο
• Γάλα χαμηλών λιπαρών, ψωμί ολικής άλεσης με μαργαρίνη χαμηλών λιπαρών, ταχίνι ή φυστικοβούτυρο και μέλι ή μαρμελάδα
• Γάλα χαμηλών λιπαρών, σπιτικό κέικ, σταφιδόψωμο ή σπιτικά κουλουράκια, φρούτο
• Γιαούρτι χαμηλών λιπαρών με μέλι και ξηρούς καρπούς
• Τοστ και φρούτο ή φυσικός χυμός
• Φυσικός χυμός, ψωμί ολικής άλεσης, βραστό αυγό
• Φυσικός χυμός, κουλούρι Θεσσαλονίκης, τυρί χαμηλών λιπαρών.

Τι να αποφύγετε
Έτοιμες σφολιάτες, κρουασάν, συσκευασμένα μπισκότα και κέικ, πατατάκια, αλλαντικά υψηλά σε λιπαρά (μπέικον, λουκάνικα) και αναψυκτικά αποτελούν επιλογές που θα πρέπει να αποφεύγονται. Αν το παιδί επιθυμεί την κατανάλωσή τους, βάλτε ένα όριο στη συχνότητα κατανάλωσης (π.χ. μια φορά ανά 2-3 εβδομάδες), έτσι ώστε το παιδί να μάθει να εντάσσει τα τρόφιμα αυτά στη διατροφή του, χωρίς να του απαγορεύονται αλλά ούτε να προσφέρονται ελεύθερα.

Αν το παιδί σας δεν τρώει πρωινό
Πολλά παιδιά αλλά και ενήλικες ισχυρίζονται ότι το πρωί δεν πεινούν και ότι αν φάνε κάτι ανακατεύονται ή πεινάνε ακόμα περισσότερο αργότερα. Αυτό αποτελεί μια προσωρινή κατάσταση που με σωστούς χειρισμούς ξεπερνιέται, αφήνοντας ελεύθερο το πεδίο για ένα ισορροπημένο πρωινό. Μια βασική συμβουλή για να ξεπεράσετε αυτό το πρόβλημα είναι καταρχήν το παιδί να βλέπει εσάς να κάνετε το ίδιο.

Μια καλή αρχή είναι η έναρξη του πρωινού τα Σαββατοκύριακα, σαν μια ευκαιρία να καθήσει όλη η οικογένεια στο τραπέζι με το ξεκίνημα της ημέρας. Μάλιστα αν ζητήσετε από το παιδί σας να βοηθήσει στην προετοιμασία του πρωινού, μπορεί εύκολα να το δείτε να τρώει με όρεξη το δημιούργημά του. Σιγά-σιγά αρχίστε να εντάσσετε το πρωινό και ορισμένες καθημερινές, προσφέροντας κάτι εύκολο και γρήγορο που μπορεί να καταναλωθεί ‘ανώδυνα’ (π.χ. ένα ποτήρι γάλα ή μια φέτα σπιτικό κέικ) και σταδιακά αυξήστε την ποσότητα και ποικιλία των προσφερόμενων τροφίμων. Δώστε του επιλογές ώστε να διαλέξει το ίδιο κάτι που το ευχαριστεί -πάντα χωρίς πίεση- και θα δείτε ότι με τον καιρό το πρωινό θα του γίνει συνήθεια.

Συμπέρασμα
Σύμφωνα με τα παραπάνω είναι προφανές ότι ένα ισορροπημένο πρωινό είναι απαραίτητο στη διατροφή των παιδιών. Η ένταξη κατάλληλων τροφίμων στο πρόγευμα των παιδιών συμβάλλει σημαντικά στην κάλυψη των αυξημένων αναγκών τους σε ενέργεια και θρεπτικά στοιχεία, ενισχύοντας την καλή υγεία και ανάπτυξη και εξασφαλίζοντας την εδραίωση σωστών διατροφικών συνηθειών εφόρου ζωής.

πηγή:iatronet.gr

Ανίχνευση του αυτισμού από τους 6 μήνες ζωής

Τα σημάδια του αυτισμού μπορούν να ανιχνευθούν σε βρέφη έξι μηνών μέσω της μέτρησης της εγκεφαλικής δραστηριότητάς τους, σύμφωνα με νέα μελέτη. Η ανακάλυψη δίνει σύμφωνα με τους ειδικούς υπόσχεση για πρώιμη διάγνωση της διαταραχής.

Σήμερα η διάγνωση μετά τα 2 έτη

Ο αυτισμός, μια αναπτυξιακή διαταραχή η οποία κάνει το άτομο να μην μπορεί να επικοινωνήσει καλά με το κοινωνικό περιβάλλον του, διαγιγνώσκεται σήμερα μετά την ηλικία των δύο ετών. Ωστόσο πολλοί ειδικοί πιστεύουν ότι αν η διάγνωση και η θεραπευτική παρέμβαση γίνουν σε μικρότερη ηλικία τα αποτελέσματα μπορεί να είναι καλύτερα για τα παιδιά με τη διαταραχή.

Στο πλαίσιο της νέας μελέτης ειδικοί του Κολεγίου Birkbeck στο Πανεπιστήμιο του Λονδίνου επικεντρώθηκαν σε βρέφη ηλικίας έξι ως 10 μηνών τα οποία εθεωρείτο ότι αντιμετώπιζαν αυξημένο κίνδυνο για αυτισμό καθώς είχαν μεγαλύτερο αδελφό ή αδελφή με τη διαταραχή.

Οι ερευνητές τοποθέτησαν ειδικούς αισθητήρες στο κρανίο των παιδιών και μέτρησαν την εγκεφαλική δραστηριότητά τους ενώ τους έδειχναν πρόσωπα τα οποία ακολουθούσαν την εξής επαναλαμβανόμενη τακτική: κοιτούσαν προς το μέρος των βρεφών και στη συνέχεια απέστρεφαν το βλέμμα τους. Όπως προέκυψε από την καταγραφή της εγκεφαλικής λειτουργίας των βρεφών κατά τη διάρκεια αυτής της διαδικασίας, υπήρχε σύνδεση μεταξύ της απόκρισης στα βλέμματα και της διάγνωσης για αυτισμό αργότερα στη ζωή τους.

Διαφορές από την αρχή της ζωής

Η νέα μελέτη που δημοσιεύεται στο επιστημονικό περιοδικό «Current Biology» μαρτυρεί ότι ο «αυτιστικός εγκέφαλος» επεξεργάζεται τις κοινωνικές πληροφορίες με διαφορετικό τρόπο ήδη από την αρχή της ζωής του ατόμου.

Σύμφωνα με τον επικεφαλής της μελέτης καθηγητή Μαρκ Τζόνσον «τα ευρήματα δείχνουν για πρώτη φορά ότι οι μετρήσεις της εγκεφαλικής λειτουργίας κατά τον πρώτο χρόνο ζωής συνδέονται με μετέπειτα διάγνωση αυτισμού – πολύ πριν παρουσιαστούν προβλήματα στη συμπεριφορά».

Ο καθηγητής εξήγησε ότι οι διαφορές στη χρήση του βλέμματος θεωρούνται ήδη ως αναγνωρισμένο πρώιμο χαρακτηριστικό που μαρτυρεί την ύπαρξη αυτισμού σε παιδιά δύο ετών και άνω. Ετσι, τα πρώιμα σημάδια που αφορούν το βλέμμα μπορούν πιθανότατα να δείξουν και σε μικρότερη ηλικία τον κίνδυνο για αυτισμό θέτοντας σε εγρήγορση τους γονείς αλλά και τους ειδικούς.

Ο δρ Τζόνσον τόνισε πάντως ότι απαιτούνται περαιτέρω μελέτες προκειμένου να προσδιοριστεί εάν οι μετρήσεις της εγκεφαλικής λειτουργίας όπως αυτές που χρησιμοποιήθηκαν στη συγκεκριμένη μελέτη μπορούν μελλοντικά να αποτελέσουν μέσο διάγνωσης του αυτισμού ήδη από την αρχή της ζωής.

Δεν ισχύει σε όλες τις περιπτώσεις

Προσέθεσε σε κάθε περίπτωση ότι η τάση που προέκυψε από τη μελέτη δεν είχε εφαρμογή σε όλες τις περιπτώσεις. Ορισμένα βρέφη που είχαν αρχικώς εμφανίσει αφύσικη απόκριση στην εγκεφαλική λειτουργία δεν διαγνώσθηκαν τελικώς με αυτισμό και το αντίστροφο. Για τον λόγο αυτό, όπως είπε ο καθηγητής Τζόνσον, η μέθοδος χρειάζεται να τελειοποιηθεί προκειμένου να έχει κλινική εφαρμογή στον γενικό πληθυσμό.

πηγή:troktiko.eu

Κόβουμε τώρα και τα εμβόλια στα παιδιά…

Άλλο ένα παρεπόμενο της κρίσης

Η κρίση «χτύπησε» και τον εμβολιασμό των παιδιών. Χιλιάδες παιδιά σε όλη τη χώρα βρίσκονται χωρίς εμβολιαστική κάλυψη καθώς οι γονείς τους αδυνατούν να ανταπεξέλθουν οικονομικά στην τήρηση του προγράμματος των υποχρεωτικών εμβολιασμών της βρεφικής και νηπιακής ηλικίας. Η Ελληνική Παιδιατρική Εταιρία κρούει τον κώδωνα του κινδύνου σε ό, τι αφορά την επαπειλούμενη έξαρση ασθενειών στον παιδικό πληθυσμό λόγω της παραμέλησης του Εθνικού Προγράμματος Εμβολιασμών.

Μέχρι και πριν από ενάμισι έτος, η επίσκεψη στους ιδιώτες παιδιάτρους ήταν ρουτίνα για τους Έλληνες προκειμένου να αντιμετωπιστεί κάποιο σύνηθες πρόβλημα υγείας του παιδιού τους, όπως πχ οι ιώσεις της εποχής, και να γίνει ο αναγκαίος προληπτικός εμβολιασμός για μια σειρά ασθενειών. Πλέον όμως η επίσκεψη στον παιδίατρο, με κόστος που κυμαίνεται συνήθως από 30 έως 70 ευρώ, τείνει να γίνει… πολυτέλεια για την ελληνική οικογένεια.

Μειωμένη η προσέλευση μικρών ασθενών προς τους ιδιώτες παιδιάτρους
Σύμφωνα με τον Σύλλογο των Ελευθερο-επαγγελματιών ιατρών Αττικής, στον ιδιωτικό παιδιατρικό κλάδο καταγράφεται μείωση της κίνησης της τάξεως του 40%. Ανάλογη είναι η μείωση στη Θεσσαλονίκη. Οι Έλληνες γονείς αναζητούν πλέον τον ιδιώτη γιατρό τους μέσα στα… Παίδων, στα ασφαλιστικά τους ταμεία ή σε κοινωνικο-ιατρικές δομές άλλου τύπου που έχουν αναπτυχθεί, όπως πχ στα πολυιατρεία των Δήμων, στα ιατρεία ΜΚΟ όπως οι Γιατροί του Κόσμου, στο ΠΙΚΠΑ κα. Η μειωμένη προσέλευση στους ιδιώτες παιδιάτρους είναι η μία όψη της οικονομικής συγκυρίας στη χώρα μας. Η άλλη όψη αφορά την υγεία των παιδιών και τις επιπτώσεις που συνεπάγεται η παραμέλησή της λόγω της κρίσης.

Η Ελληνική Παιδιατρική Εταιρία κρούει τον κώδωνα του κινδύνου για την τήρηση του προγράμματος υποχρεωτικών εμβολιασμών στον παιδικό πληθυσμό. «Οι γονείς δεν έρχονται πια σε μας για εμβολιασμό. Εύχομαι να αναζητούν τη λύση μέσω ραντεβού στο ασφαλιστικό τους ταμείο ή σε άλλη δομή, να αξιοποιούν όποιο φορέα μπορεί να τους βοηθήσει στην παρούσα φάση όπου η οικονομική κατάσταση είναι δύσκολη. Ειδάλλως θα βρεθούμε αντιμέτωποι τα επόμενα χρόνια με εξάρσεις παιδικών ασθενειών που έτειναν να εκλείψουν» λέει ο πρόεδρος της Ελληνικής Παιδιατρικής Εταιρίας, ομότιμος καθηγητής Παιδιατρικής, κ. Ανδρέας Κωνσταντόπουλος. Μέχρι τώρα συνήθως οι παιδίατροι και οι αρμόδιοι υγειονομικοί φορείς καλούνταν να διαχειριστούν επιδημίες ιλαράς που προκαλούνταν λόγω των αλλοδαπών και των μετακινούμενων πληθυσμών.

Μειώθηκαν οι εμβολιασμοί και στα ασφαλιστικά ταμεία
Η εικόνα που επικρατεί στο ΙΚΑ είναι ενδεικτική για το πρόβλημα, καθώς πρόκειται για τον φορέα όπου υπάγεται ο μεγαλύτερος αριθμός άμεσων και έμμεσων ασφαλισμένων της χώρας -περί τα 4 εκατ. άτομα- αλλά και γιατί πρόκειται για έναν φορέα με επαρκείς δομές υγείας για τις ανάγκες των μελών του.

Τα στοιχεία που έχει στη διάθεσή του το protothema.gr επιβεβαιώνουν πλήρως την κατάσταση που επικρατεί στον ιδιωτικό χώρο της υγείας σύμφωνα με τους παιδίατρους αλλά και τον φόβο του επικεφαλής του αρμόδιου επιστημονικού οργάνου, της Ελληνικής Παιδιατρικής Εταιρίας περί «εμβολιαστικού ελλείμματος» στα Ελληνόπουλα.

Τα στοιχεία των 59 Κέντρων Υγείας Μάνας και Παιδιού του ΙΚΑ σε όλη τη χώρα, δείχνουν ότι η προσέλευση σε αυτά για εμβολιασμό είναι αισθητά μειωμένη. Σύμφωνα με τα διαθέσιμα στοιχεία, το α’ εξάμηνο του 2010 χορηγήθηκαν 188.910 εμβόλια, ενώ το αντίστοιχο διάστημα του 2011 ο αριθμός των εμβολίων μόλις που έφτασε τα 176.000!

Ζητούν από τηλεφώνου οδηγίες πια οι γονείς από τους παιδιάτρους
Σύμφωνα με τον κ. Κωνσταντόπουλο, οι επισκέψεις στους παιδιάτρους της Αττικής έχουν μειωθεί κατά 40% με 50%, με τη μείωση να αγγίζει πια και τις θεωρούμενες ως εύρωστες περιοχές των βορείων προαστίων.

«Είναι χαρακτηριστικό ότι οι γονείς πλέον εξαντλούν στα… τηλεφωνήματα προς τον παιδίατρο το πρώτο 48ωρο μιας ίωσης, προσπαθώντας να λάβουν τηλεφωνικά τις ιατρικές οδηγίες, αυτές δηλαδή που θα ελάμβαναν με την επίσκεψη στο ιατρείο και καταβάλλοντας το ποσό των 40- 50 ευρώ» αναφέρει ο καθηγητής.

Το μέλλον δεν προδιαγράφεται ευοίωνο για τους παιδιάτρους εάν αναλογιστεί κανείς ότι σε… ελεύθερη πτώση βρίσκονται και οι γεννήσεις στην χώρα μας, σε αντίθεση με τον αριθμό των παιδιάτρων που έχει αυξηθεί σημαντικά τις δύο τελευταίες δεκαετίες.

Μόνο στην Αττική υπάρχουν 4.000 ιδιώτες παιδίατροι ενώ οι γεννήσεις έχουν μειωθεί κατά 20% από το 2000.

πηγή:protothema.gr

Πόσες ώρες τηλεόραση να βλέπει το παιδί μου;

Σχεδόν μέσα σε κάθε σπίτι υπάρχει -σε περίοπτη θέση- τουλάχιστον μία συσκευή τηλεόρασης, η οποία λειτουργεί ανάλογα με το καθημερινό πρόγραμμα της οικογένειας, τις συνήθειες και τα γούστα της, για κάποιο μικρό ή μεγάλο χρονικό διάστημα. Tα παιδιά συμμετέχουν στην τηλεθέαση με το δικό τους ρυθμό και τις δικές τους προτιμήσεις. H τηλεόραση αποτελεί γι’ αυτά, από τις πολύ μικρές ηλικίες, πόλο έλξης. Tα παιδιά ξέρουν ότι σχεδόν πάντα, αν ανοίξουν την τηλεόραση, θα βρουν ένταση, δράση, συγκίνηση, διασκέδαση, συντροφιά. Aυτό ακριβώς κάνει τους γονείς έξαλλους: «Eίναι η εύκολη λύση», «βλέπουν τηλεόραση μόνον από τεμπελιά», διαμαρτύρονται οι περισσότεροι. Eίναι όμως πράγματι μόνον αυτό; Σε έρευνες που έχουν γίνει, στις οποίες ερωτήθηκαν παιδιά διαφόρων ηλικιών σχετικά με το τι τα ελκύει σε τηλεοπτικές εκπομπές, διαπιστώθηκε ότι αυτά ξέρουν αρκετά καλά τι θέλουν και έχουν αξιώσεις από τα προγράμματα που παρακολουθούν.

Tι τραβάει τα παιδιά στη μικρή οθόνη
●Tα παιδιά θέλουν ήρωες, φιγούρες-πρότυπα που μπορούν να υπερνικούν όρια τόπου και χρόνου, λογική και τάξη, να αναποδογυρίζουν την πραγματικότητα, να χρησιμοποιούν το θάρρος, τη δύναμη, την ευστροφία και τη φαντασία τους και να τα βάζουν με μεγαλύτερους και δυνατότερους. Αγαπητές στα παιδιά είναι και οι φιγούρες που έχουν παιδικές αδυναμίες, ενώ είναι ταυτόχρονα συμπαθητικές και χαριτωμένες. Tα παιδιά έχουν ανάγκη από τέτοιους «παντοδύναμους φίλους», που τα βοηθούν να ξεπερνούν την «αδυναμία» της δικής τους ηλικίας και θέσης.
●Σημαντικός παράγοντας είναι ο συνδυασμός εικόνας και ήχου. Ως το δέκατο έτος της ηλικίας τους, οπότε ολοκληρώνεται η οπτική αντίληψη, η ακοή καθορίζει σε μεγάλο βαθμό το τι «αποκομίζουν» τα παιδιά από αυτό που παρακολουθούν, επειδή τα ακουστικά ερεθίσματα έχουν πολύ πιο άμεσο συναισθηματικό αντίκτυπο. Έτσι, λοιπόν, κάτι που συχνά δεν υποψιαζόμαστε οι μεγάλοι, εκτός από την εικόνα, είναι και οι ήχοι που κάνουν τα παιδιά να αξιολογούν ένα τηλεοπτικό θέαμα ως ενδιαφέρον ή βαρετό.
Tα παιδιά έχουν ανάγκη από «παντοδύναμους φίλους»


για πλήρες άρθρο πατήστε εδώ
Η κ. Λουίζα Βογιατζή είναι συμβουλευτική ψυχολόγος.
πηγή:http://www.vita.gr